Geraniums zijn een van de meest populaire bloeiende vaste planten, vaak gekweekt in tuinen, bakken op balkons en terrassen.
Geraniums komen uit Zuid-Afrika en daarom hun grootste zwakte - volledige niet-resistentie tegen vorst. Ze maken het echter goed met een veelvoud aan variëteiten met verschillende kleuren bloemen en bladeren, een gemakkelijke teelt en een lange bloeiperiode - van mei tot de herfst.
Populaire soorten pelargonium
Geraniums hebben veel variëteiten die verschillen in uiterlijke eigenschappen en winterhardheid. Ze zijn het meest effectief meerbloemige geraniums, vormen een enkele, onvertakte stengel, met opvallende, vaak veelkleurige bladeren, bloeiend met grote bloemen van verschillende tinten (tot 5 cm in diameter), verzameld in decoratieve bloemschermen. Vanwege hun hoge thermofiele karakter zijn meerbloemige variëteiten alleen geschikt om thuis op de vensterbank van het zuidelijke raam te kweken. Ze kunnen alleen in de zomer buiten worden tentoongesteld.
In tuinen en balkonbakken kunnen bed- en klimopbladgeraniums met succes worden gekweekt. Korting geraniums een rechtopstaande, bossige groeiwijze hebben en veelkleurige bloemen verzameld in koepelvormige bloemschermen, en klimopbladige geraniums ze creëren dunne, slappe scheuten die lijken op klimopscheuten - ze werken goed als cascadeplanten en in hangende potten.
Geraniums versus muggen
Onder alle soorten pelargonium vindt u veel kunstmatig gekweekte hybriden met kleurrijke bladeren, evenals variëteiten met geurige bladeren. Hoewel geurige geraniums fijne bladeren en minder opvallende bloemen hebben dan andere soorten, zijn ze niet de belangrijkste attractie van de planten. Zo hebben de bladeren van de variëteit Pelargonium capitatum een intense rozengeur, Pelargonium crispum, citroen en Pelargonium x fragrans ruikt naar nootmuskaat. Een complete sensatie is echter de door de Nederlanders verkregen variëteit Pelargonium-muggenjagers, waarvan het intense aroma muggen en vliegen effectiever afstoot dan chemische of elektrische afschrikmiddelen.
De geur van geraniums stoot muggen effectief af.
Geraniums - teelt
Geraniums zijn niet moeilijk te kweken, maar ze hebben bepaalde vereisten. Geraniums zijn het meest vatbaar voor uitdroging, maar verdragen ook geen natte grond.
Locatie en substraat voor pelargoniums
Thuis kunnen geraniums het hele voorjaar geplant worden, in de tuin kun je ze het beste half mei planten, wanneer de planten niet meer door vorst worden bedreigd. Ze groeien het beste op een zonnige standplaats, hoewel de perksoorten licht beschaduwde plaatsen tolereren. Klimopbladige geraniums moeten op plaatsen worden geplant die beschut zijn tegen de wind, omdat hun scheuten broos zijn en gemakkelijk breken. Het substraat voor deze planten moet vruchtbaar en goed gedraineerd zijn. Als we geraniums in potten planten, moet hun bodem worden afgetapt met een laag grof grind, geëxpandeerde klei of kleine stenen, en de containers zelf moeten verschillende drainagegaten hebben.
Klimopbladige geraniums moeten worden geplant op plaatsen die beschut zijn tegen de wind - hierdoor zullen hun stengels niet breken.
Pelargoniums water geven
Geraniums hebben dagelijks, maar niet te veel water nodig. Een te nat substraat kan leiden tot rotting van het wortelstelsel van de plant, als het te droog is, reageert het met verwelking en uitdroging van de bladranden. Alleen klimopbladige geraniums zijn bestand tegen lichte uitdroging.
Pelargonium bemesten
Vanaf eind mei, om de twee weken, is het de moeite waard om de planten water te geven met meercomponenten vloeibare meststoffen die rijk zijn aan kalium, wat zorgt voor een weelderige bloei. Vermijd overtollige stikstof in de meststof, omdat dit element de groei van geraniums veroorzaakt, wat de vorming van bloeiwijzen beperkt. Het is het beste om kant-en-klare meststoffen te gebruiken die speciaal voor pelargonium zijn ontworpen. We beperken de bemesting in het vroege najaar zodat de planten zich kunnen voorbereiden op de winterrust.
Pelargoniums bewaren voor de winter
Geen enkele pelargonium zal in de tuin overwinteren. In de grond groeiende planten moeten in oktober worden opgegraven, van de grond worden geschud, kort worden gesnoeid en worden overgeplant in diepe dozen in een mineraalarm substraat. We brengen ze, net als de exemplaren die in potten worden gekweekt, over naar een lichte kamer met een temperatuur van 6-8ºC. Potplanten hoeven niet gesnoeid te worden. In het geval van geraniums die in mei terugkeren naar de tuin, remt deze behandeling, samen met beperkte watergif.webpt in de winter, de plantengroei en dwingt ze om in een rusttoestand te gaan.
In de winter worden alle geraniums spaarzaam en altijd in de stands bewaterd (giet na een uur het overtollige water weg), maar pas op dat u de planten niet uitdroogt. Directe watergif.webpt veroorzaakt vaak geraniumrot en bevordert de ontwikkeling van schimmelziekten. Als de geraniums die uit de tuin zijn verplaatst in de winter nieuwe scheuten beginnen te ontkiemen, snoei ze dan in maart. Afgesneden scheuten kunnen als stekken worden gebruikt. Pelargoniums zijn het niet waard om langer dan twee seizoenen te overwinteren. Ze bloeien het beste in het eerste jaar na het rooten, worden na verloop van tijd wild en beperken de bloei.
Pelargonium reproductie
De gemakkelijkste manier om geraniums te reproduceren is van winteruitlopers. Snijd de afgesneden scheuten in de wortelplant en plant ze in containers gevuld met de zogenaamde wortelgrond (een mengsel van bladaarde, veen en zand). We brengen de zaailingen over naar een warme, lichte plaats. De potten moeten bovendien worden afgedekt met transparante folie. Na ongeveer 7 dagen moet u de zaailingen regelmatig, eenmaal per week, water geven. Geraniums schieten na ca. 4 weken wortel. Daarna kunnen ze worden overgeplant in doelpotten of, als het weer het toelaat, in de tuin.
Geraniums zijn vatbaar voor schimmelziekten, die worden begunstigd door overtollig vocht en een te hoge plantdichtheid.
Pelargonium ziekten en plagen
Geraniums zijn erg vatbaar voor schimmelziekten. Het optreden ervan wordt voorkomen door de geringe onderlinge afstand van planten en door te voorkomen dat de bladeren en scheuten nat worden. Meestal valt het deze planten aan grijze schimmel. De symptomen zijn waterige vlekken op de bladeren en een grijzige, melige laag die na verloop van tijd verschijnt. De geïnfecteerde exemplaren worden besproeid met het biopreparaat Biosept 33 SL of de chemische stof Bravo 500 SC of Kaptan 50 WP. Een andere veel voorkomende aandoening van pelargoniums is: roest van pelargonium - er verschijnen gele, ronde vlekken op de bladeren en bruine wratten aan de onderkant. De bladeren worden geel, bruin en vallen af. Besproei de planten in dit geval met Dithane Neo Tec 75 WG of Polyram 70 WG. De gevaarlijkste ziekte van deze prachtig bloeiende vaste planten is bacteriële bacterievuur, gelukkig is het zeer zeldzaam. Geïnfecteerde planten rotten langzaam en sterven af en er verschijnen bruine vlekken op de bladeren. De ziekte is ongeneeslijk - aangevallen exemplaren moeten worden verbrand. Geraniums vallen ook zeer zelden op roticilia, roticillose en gangreen - planten moeten worden besproeid met fungiciden. Van het ongedierte vallen geraniums meestal bladluizen, witte vlieg en spint aan. In het geval van insectenplagen, moet insecticide sproeien worden toegepast.