We raden bloeiende struiken aan voor de tuin, die niet veeleisend en gemakkelijk te kweken zijn. We schrijven welke struiken we moeten kiezen en wat hun basisvereisten zijn.
Bloeiende struiken zijn een prachtige tuindecoratie. Zelfs niet te groot, ze zien er mooier uit dan vaste planten of eenjarige bloemen. Velen van hen worden tijdens de bloei letterlijk besprenkeld met bloemen, zodat de takken zelf niet te zien zijn.
We presenteren bloeiende struiken die heel gemakkelijk te kweken zijn. Velen van hen zullen onder bijna alle omstandigheden groeien. In het geval van anderen moet aan enkele basisverwachtingen worden voldaan. Maar zolang we een geschikte plek voor ze vinden, zullen ze nauwelijks onze aandacht nodig hebben - behalve ze te bewonderen.
zie foto's
Azalea's zijn het planten waard als we zure grond in de tuin hebben. Anders hebben ze wat werk nodig.
Forsythia is de perfecte lentestruik. Het kan worden gesneden en gevormd.
Bouquet hortensia vereist bepaalde voorwaarden (zure en vochtige grond), maar voor een hortensia - het is winterhard en tolerant.
Geurige jasmijn is een zeer winterharde en niet veeleisende struik. En het ruikt tegelijkertijd heerlijk.
Klassieke soorten struiken zijn bestand tegen verschillende omstandigheden. Deze struiken bloeien vaak twee keer per jaar.
Voor de bloei heeft sering zonlicht nodig. Het is ook de moeite waard om vervaagde bloeiwijzen te snijden, omdat het dan overvloediger bloeit.
Magnolia's zijn meestal gevoelig, maar de meer resistente en tolerantere omvatten b.v. variëteit Susan.
Mahonia bloeit mooi en vroeg. Het voordeel is ook groenblijvende bladeren.
De physalis is een struik die tegen bijna alles bestand is. Het is echter de moeite waard om het te snoeien zodat het goed bloeit.
De bloemen van de wateraardbei zijn niet groot, maar talrijk. Afhankelijk van de variëteit hebben ze verschillende kleuren.
Beide soorten hebben minimale eisen en bloeien erg mooi.
We raden artikelen aanAzalea's
Azalea's zijn uitzonderlijk mooi bloeiende struiken. Ze hebben veel variëteiten die verschillen in grootte en kleur van bloemen. Ze bloeien meestal in wit, geel, oranje, zalm, rood, roze, paars. Sommige ruiken ook heerlijk. Azalea's bloeien in mei-juni.
Deze struiken zullen geen problemen veroorzaken, maar er moet aan één voorwaarde worden voldaan - ze moeten zure grond hebben. Daarom is het de moeite waard om ze te planten in gebieden waar een dergelijk substraat bestaat. Anders moet de grond eronder worden voorbereid (bijvoorbeeld gemengd met zuur veen). Het is ook de moeite waard om een plek te vinden die helder is en beschut tegen de wind.
Azalea's hoeven niet getrimd te worden (of afgezien van het verwijderen van beschadigde scheuten). De meeste soorten hebben ook geen bescherming nodig voor de winter. Tijdens droogte zullen ze water geven waarderen (het is de moeite waard om de grond om hen heen te mulchen met schors).
In de tuinen kun je ook neven en nichten van azalea's ontmoeten - rododendrons, die in de winter hun bladeren niet laten vallen. Ze hebben vergelijkbare vereisten, maar de meeste vereisen meer zorgvuldige zorg in de winter.
De berberis van Thunberg
Berberisfamilies variëren van miniatuurstruiken tot meer dan twee meter hoog. Berberisfamilie bloeit in mei-juni, en hun gele bloemen zijn klein, maar verzameld in hangende bloemschermen. Ze hebben een vrij intense geur, wat voor velen aangenaam is, maar niet iedereen houdt van ze (voor het planten van berberis, is het de moeite waard om te controleren tot welke groep we behoren). In de herfst wordt berberis versierd met rood fruit. Deze struiken hebben vaak kleurrijke bladeren - geelachtig, oranje, kastanjebruin, en hun kleuren worden in de herfst extra intens. Let op: de scheuten hebben doornen!
Berberisfamilie zal bijna overal groeien, het houdt niet van alleen wetlands. Hij is niet bang voor vervuiling en vorst, hij is ook bestand tegen tijdelijke droogtes. Het is de moeite waard om het te snoeien (na de bloei). Hij kan als haag, borderborder (lage variëteit) of individueel geplant worden.
Berberisfamilie bloemen hebben een specifieke geur. Voordat we het planten, laten we kijken of we het leuk vinden.
Intermediaire forsythia
Dit is misschien wel een van de meest bekende bloeiende struiken. In het vroege voorjaar - vaak al in maart - is hij bedekt met gele, trechtervormige bloemen. Vertrekt pas na de bloei. Forsythia groeit op vrijwel elke grondsoort, in de zon of in lichte schaduw (hoe meer zon, hoe beter hij bloeit). Het verdraagt vorst goed, maar droogtes zijn een beetje erger (het heeft een ondiep wortelgestel, dus als het lange tijd niet regent, is het de moeite waard om het water te geven, het is ook goed om de grond eromheen te strooien met schors). Het kan worden bijgesneden (het wordt gedaan direct nadat het vervaagt). Forsythia kan een haag worden gemaakt of afzonderlijk worden geplant. Het is de moeite waard om te weten dat forsythia-bloemen een grote dosis rutine bevatten en kunnen worden gedroogd voor thee.
Boeket hortensia
Hortensia's veroveren al jaren tuinen, maar het lukt ons niet altijd om ze te cultiveren. U moet echter weten dat er onder hen meer en minder veeleisende soorten zijn. Een van de gemakkelijkst te kweken is de boekethortensia. In tegenstelling tot andere hortensia's zal hij het ook goed doen op een zonnige plaats (en ook in halfschaduw). Het moet echter worden voorzien van vruchtbare en vochtige grond, noodzakelijkerwijs zuur. Hortensia's hebben helaas veel water nodig en jij hebt ze nodig water geven.
Boekethortensia's bloeien de hele zomer. De bloemen zijn wit, crème- of limoengroen en in veel variëteiten worden ze na verloop van tijd roze. Boekethortensia's zijn behoorlijk vorstbestendig en bovendien bloeien ze zelfs als hun scheuten in de winter bevriezen - omdat ze bloeien op degenen die ze in een bepaald jaar vrijgeven. Als je dit type hortensia kweekt, moet je eraan denken bijsnijden: het wordt één keer gedaan, in het vroege voorjaar, en de scheuten worden met ongeveer de helft ingekort. Het is dus geen ingewikkelde procedure en u kunt dus genieten van een van de mooiste bloeiende sierheesters.
Geurige jasmijn
We kennen deze bloeiende struik waarschijnlijk allemaal, hoewel waarschijnlijk onder de verkeerde naam, omdat hij veel vaker jasmijn wordt genoemd. Ondertussen is jasmijn een heel andere plant, hoewel het ook een mooie geur heeft. Jasmijnbomen bloeien in mei-juni. Ze hebben witte, intens geurende bloemen.
Jasmijnbomen zijn niet kieskeurig over de grond, ze houden er niet van om alleen te drogen, dus als er droogte is, is het de moeite waard om ze water te geven. Ze groeien het beste als ze in de zon bloeien (in de schaduw en halfschaduw groeien ze wel, maar hebben weinig bloemen). Jasmijnbomen kunnen worden gesnoeid en het is de moeite waard om te doen (niet per se elk seizoen), maar het is belangrijk om de scheuten te snoeien direct nadat de struik is uitgebloeid. Deze struiken zijn bestand tegen zowel vorst als vervuiling.
Koraalviburnum
Coral viburnum is een zeer sierlijke struik - hij heeft mooie bloemen en siervruchten en stelt minimale eisen (hij groeit in het wild in Polen, dus hij is goed aangepast aan het klimaat). Er moet echter speciale aandacht worden besteed aan de variëteit die viburnum wordt genoemd Roseum of buldog. De laatste naam komt van "sneeuwballen" en zo zien de bloeiwijzen van deze struik eruit. De bloemen zijn eerst licht groen, worden dan wit en krijgen uiteindelijk een licht roze tint. Kalina bloeit in mei-juni.
Voor zulke prachtig bloeiende struiken zijn ze niet veeleisend. Het is voldoende om het op een zonnige plaats te planten, en als er droogte is, geef het dan water. Kalina is het snoeien waard (nadat ze verwelken), dan hebben ze een mooiere groeiwijze en veel bloemen. Deze struiken zijn vorstbestendig en hebben geen last van vervuiling.
De bloemen van deze variëteit van viburnum zien eruit als witte pompons.
Een prachtige struik
De naam van deze struik is niet overdreven - hij is inderdaad geweldig. Hij bloeit in mei en bloeit tot juni-juli, en herhaalt vaak de bloei in de herfst (na het trimmen van de bloeiwijzen). De bloemen zijn meestal roze, maar ze hebben verschillende tinten, er zijn ook wit en amarant. Bovendien kunnen ze bladeren met patronen en kleuren hebben.
Heesters (ook wel Wajgels genoemd) groeien het beste in zon of halfschaduw en in vruchtbare grond, maar doen het ook goed op zwakkere gronden. Ze houden van beschutte en afgelegen plekken. Tijdens droogte is het de moeite waard om ze water te geven. Een bepaald probleem kan vorstbestendigheid zijn - meer "verfijnde" (gekleurde) variëteiten zijn soms niet volledig resistent. Oudere daarentegen kunnen er goed mee om - zelfs als sommige scheuten koud zijn, volstaat het om ze te snijden en de struik zal nieuwe produceren. Het is de moeite waard om de struiken te snoeien - het wordt gedaan nadat ze zijn vervaagd.
Lila (zonder)
Heesters die officieel seringen worden genoemd, worden meestal seringen genoemd. Wat de naam ook is, het zijn enkele van de mooiste bloeiende struiken die je in je tuin kunt hebben: ze hebben mooie en geurige bloemen en minimale vereisten. Seringen zijn bodemtolerant, vorstbestendig en bestand tegen tijdelijke droogte. Als we echter willen dat ze goed bloeien, moeten we ze op een zonnige plaats planten. Als ik te weinig licht heb, zullen ze niet bloeien.
Seringen hebben steeds meer variëteiten, sommige zijn zeer veredeld, maar als we een niet veeleisende plant willen, kies dan een resistente, oude variëteit van gewone sering. In dit geval zijn de zorgprocedures beperkt tot het knippen van de scheuten (direct nadat het vervaagt). Hierdoor zal hij komend seizoen veel bloemen hebben. Gewone seringen zijn vorstbestendig, tijdelijke droogtes (hoewel ze de voorkeur geven aan vochtige grond) hoeven geen vruchtbaar substraat te hebben.
Susan Magnolia
Magnolia's behoren tot de "plantenaristocratie" en veel van hen kunnen problematisch zijn. Als we echter kiezen voor de magnolia van de variëteit Susan, krijgt onze tuin een mooie en gemakkelijk te bloeien struik. Dit type magnolia is klein, maar produceert weelderige, donkerroze bloemen met sterk langwerpige bloembladen. Heel vaak bloeit het twee keer per jaar - een keer in mei-juni en dan aan het einde van de zomer (dan heeft het minder bloemen, maar de lentebloei is zeer overvloedig).
Deze magnolia geeft geen problemen, maar moet wel op de juiste plek geplant worden: zonnig, liefst beschut tegen de wind (waardoor hij langere bloemen krijgt). Een must-have zure aarde. Als we er geen hebben, moeten we deze struik opgeven of rekening houden met de noodzaak om er speciaal een substraat voor te bereiden. Goed gezelschap zullen de eerder genoemde azalea's (en rododendrons) en hortensia's zijn, die ook een zure grond nodig hebben. Het is de moeite waard om de grond rond de magnolia met schors te besprenkelen - het houdt het vochtig en beschermt het ook tegen vorst, hoewel deze variëteit vorstbestendig genoeg is. Tijdens droogte moet het worden bewaterd. Magnoliabomen worden niet gesnoeid.
Mahonia gemeenschappelijk
De gewone mahonia bloeit niet alleen prachtig, maar heeft ook decoratief fruit en het blad is het hele jaar door groen. Het wordt soms verward met hulst, maar is eigenlijk verwant aan berberis en heeft, net als hij, lage eisen. Mahonie bloemen verschijnen in april. Ze zijn klein, maar verzameld in weelderige trossen, zeer geurig en honinghoudend.
Mahonia heeft geen speciale bodemeisen. Hij groeit het beste in halfschaduw, hij verdraagt ook schaduw, maar kan niet tegen zonlicht. Het moet op een rustige, beschutte plaats worden geplant, omdat het door winterwinden kan worden beschadigd. Mahonia's zijn vorstbestendig, maar je moet er rekening mee houden dat als het droog is, je ze water moet geven, vooral voor de winter. Ze doen het echter prima zonder.
roodvonk
Deze struik is nog niet erg populair, maar het is de moeite waard om er aandacht aan te besteden, omdat hij tegen bijna alles bestand is en tegelijkertijd zeer decoratief. Hij bloeit mooi in het late voorjaar, meestal wit, en heeft in de zomer en herfst decoratief fruit. De rest van het seizoen is hij versierd met mooie, dichte bladeren die intens geel of paars kunnen worden gekleurd (er zijn natuurlijk ook varianten met gewoon groene bladeren). Blazen zijn bodemtolerant, zijn goed bestand tegen droogte en vorst. Ze houden van de zon, maar zullen ook in de halfschaduw groeien. Het is de moeite waard om ze te snoeien (in de zomer, na de bloei) en oude scheuten weg te snijden.
Struikachtige wateraardbei
Wateraardbeien zijn kleine, maar sierlijke en echt decoratieve struiken. Ze bloeien geel, wit, oranje of roze van de lente tot de herfst. Ze hebben te maken met droogte, kou, vervuiling en zelfs het zoutgehalte van de aarde. Het enige wat ze nodig hebben is een zonnige plaats, en het is ook de moeite waard om te onthouden over snoeien (in het vroege voorjaar), omdat ze dan beter bloeien.
Kweepeerbloemen bloeien prachtig. Het is de moeite waard om te weten dat ze eetbare vruchten hebben die, hoewel niet erg mooi, erg gezond en aromatisch zijn.
Kweepeer
Er zijn verschillende soorten kweepeer (en hun hybriden) in de tuinen, maar ze hebben gemeen dat ze prachtig bloeien, niet veeleisend zijn en bovendien geven ze eetbare vruchten die perfect zijn om te conserveren en erg rijk zijn aan vitamine C (vaak onder de naam "kweepeer").
Kweepeerbloemen bloeien in april-mei en herhalen vaak de bloei in de late zomer of herfst. In het voorjaar produceren ze veel bloemen - oranje, geel, rood. Kweepeerplanten kunnen het beste op een zonnige plaats worden geplant, maar over de kwaliteit van de grond hoeven we ons geen zorgen te maken. Kweepeer kan ook het tijdelijke tekort aan water en kou verdragen.
Grijze Tawuła (Noorse Tawuła)
Deze struik heeft bijna geen eisen, maar verandert in april-mei in een storm van witte bloemen. Hoewel ze klein zijn, verschijnen ze in enorme aantallen. Deze tawuła kan bijna alle omstandigheden aan - hij groeit in zon en schaduw (maar hij bloeit veel beter in de zon), er zijn geen eisen aan de grond, vorst, vervuilde lucht en tijdelijke droogtes zijn niet erg. Het kan worden gebruikt om heggen te maken - het verdraagt het snoeien heel goed, maar het is niet nodig (als je het wilt knippen, moet je het direct na de bloei doen). Het ziet er ook prachtig uit als het afzonderlijk wordt geplant.
Japanse Tawuła en Douglas Tawuła
Deze twee struiken lijken op elkaar, maar lijken in geringe mate op de Noorse Tavula. Ze zijn kort en bloeien roze (of wit). Japanse tawula's hebben bloemen verzameld in platte, schermvormige bloeiwijzen, Douglas tawoula's - ze hebben langwerpige, conische bloeiwijzen. Sommige soorten hebben ook verkleurde bladeren.
Beide struiken bloeien in juni-juli (enkele bloemen kunnen later ook verschijnen). Ze kunnen zelfs op niet erg vruchtbare grond groeien, ze kunnen tijdelijke droogte en vorst aan. Ze bloeien het beste op zonnige plaatsen. Wat de verzorgingsbehandelingen betreft, deze vereisen voornamelijk trimmen - sterk, in het vroege voorjaar. Hierdoor bloeien ze veel beter.