Abessijnse gladiolen, of acidanthera, kan in de tuin worden gekweekt, maar een terras of balkon is ook voldoende. We adviseren wanneer je deze gladiolen moet planten en wat ze nodig hebben.
De tweekleurige Acidanthera, ook bekend als het Abessijnse zwaard, is een mooie bolvormige vaste plant, nauw verwant aan gladiolen die populair zijn in tuinen.
Hoe ziet de Abessijnse gladiool eruit en wanneer hij bloeit?
Acidanthera typisch voor sabelachtige gladiolen, smal, stijf, groen blad. De bloemen zijn echter compleet anders - minder indrukwekkend en kleurrijk, maar mooi en sterk geurig en honinghoudend (ze trekken bestuivende insecten aan). Acidanthera bloemen verschijnen op stijve, rechtopstaande, hoge (ca. 60-100 cm), kale scheuten. Ze hebben de vorm van een grote, witte ster met zes bloembladen en een donker bordeauxrood centrum.
Acidanthery bloeit in augustus-september. De bloemen staan op lange stelen en hun hoofd hangt iets naar beneden. Wanneer ze in paren worden verzameld (6-12 stuks), vormen ze een losse, stekelige bloeiwijze aan de bovenkant van de scheut. Ze ontwikkelen zich echter niet allemaal tegelijkertijd, maar geleidelijk om de paar dagen (meestal zijn 1-2 bloemen open in de bloeiwijze), dus als de planten echt decoratief willen zijn, moeten ze in groepen groeien.
Met wat te planten Abessijnse gladiolen
Ze passen goed bij grassen en andere sierplanten zoals rudbeckia, daglelies, dahlia's, zonovergoten salie, lelies, puntige salie, pluimvormige phloxen en scharlaken lobelia. Ook staan ze mooi tegen de achtergrond van donkergroene struiken, zoals buxus, waarmee de witheid van hun bloemen mooi contrasteert.
Acidanthers voor snijbloemen
Acidanthera-bloemen worden soms ook gebruikt om te snoeien, maar omdat ze zich tijdens een shoot afzonderlijk ontvouwen, zien ze er niet erg indrukwekkend uit in een vaas, tenzij ze een boeket vormen. Dan moeten de bloeiwijzen echter worden schoongemaakt van lelijke, hangende, vervaagde bloemen die het decoratieve effect bederven.
Hoe Abessijnse gladiolen te kweken
Het kweken van acidanthera is niet bijzonder moeilijk, maar planten stellen behoorlijk hoge eisen. Ze verwachten zonnige, warme standplaatsen en vruchtbare, humusrijke, goed doorlatende, matig vochtige grond met een neutrale of licht zure pH. Ze verdragen geen schaduw en natte grond, waarop ze gemakkelijk rotten.
Ze zijn ook gevoelig voor onkruidplagen en ziekten (voornamelijk viraal en schimmels), daarom moeten ze tijdens het groeiseizoen regelmatig worden gewied en, indien nodig, ziektebeschermende behandelingen.
Acidanthers zien er het meest effectief uit als ze in een groep worden gekweekt. Maar ze kunnen ook met andere bloemen worden geplant.
Wanneer zuuranthery planten?
Zuurbloemknollen worden in het voorjaar (eind april-half mei) direct in de grond geplant, bedekt met een laag aarde van ca. 8-10 cm en een afstand van 10-15 cm tussen de planten. Planten kunnen ook in grote potten geplant worden en gebruikt worden om een balkon of terras mee te decoreren.
De knollen kunnen in maart ook in potten worden geplant en in een warme (ca. 20°C), lichte kamer worden geplaatst. In mei, nadat de voorjaarsvorst voorbij is, worden ze verplaatst naar het balkon of terras. Als ze in de volle grond worden geplant, zullen ze eerder bloeien.
Wanneer je Abessijnse gladiolen moet opgraven
Acidantheres komen uit een warm Afrikaans klimaat en zijn niet bestand tegen lage temperaturen, dus voor de winter moeten ze worden uitgegraven en opgeslagen in een geventileerde, donkere, matig warme (temperatuur rond 12-17 ° C) en niet te vochtig (hoge luchtvochtigheid bevordert bewaarziekten). , schimmelinfecties en knolrot).
Begin in de herfst met het opgraven van de knollen, zodra de bladeren van de planten droog zijn, wat meestal rond september en oktober plaatsvindt.
Hoe acidanthery te overwinteren?
Voordat de planten worden opgegraven, wordt hun bovengrondse deel tot een hoogte van ongeveer 5-10 cm gesneden en vervolgens worden de knollen op een droge, koele plaats geplaatst voor voorlopige droging (meestal ongeveer 2 weken).
Als ze enigszins droog zijn, worden ze voorzichtig ontdaan van de resten van bladeren, scheuten, fragmenten van de oude moederknol en aarde, de gezonde vervangende knol en talrijke dochterknollen worden gescheiden en vervolgens in enkele lagen in een opengewerkte doos geplaatst, afgedekt met een laag turf.
Hoe Abessijnse gladiolen te verspreiden
Abessijnse gladiolen produceren dochterknollen, die meestal kleiner zijn (ca. 1-14 cm) dan de vervangende knol (ca. 17 cm), maar ze kunnen worden gebruikt voor plantenvermeerdering (ze zullen bloeien na 1-3 jaar teelt, afhankelijk van op de groeiomstandigheden en grootte van dochterknollen). Rond de jaarwisseling van mei en april kunnen ze in de volle grond worden geplant. Als de knollen al groot en bloeiend zijn (minimaal 8 cm in diameter), kunnen ze ook eerder (in maart) worden opgepot, mits ze tot half mei op een lichte en warme kamer staan.
In amateuromstandigheden is acidanthery moeilijk te reproduceren uit zaden.
Verschillende namen voor acidanthera
Abessijnse gladiolen zijn te vinden onder verschillende Latijnse namen: Acidanthera bicolor, Acidanthera Murielae en Gladiolus Murielae. Net als bij de Poolse naam wordt ook de volgende versie gebruikt: acidantera.
Acidanters zijn thermofiel. Daarom moeten ze op zonnige plaatsen worden geplant en voor de winter moeten hun knollen worden uitgegraven.