In de ons bekende sierplantenwereld zijn er die verrassen met hun ongewone en zeldzame eigenschappen. Onder hen is er ook een nieskruid (Helleborus), behoort tot de niet erg talrijke familie van glaucoom.
De bloeitijd is zeer ongebruikelijk voor de nieskruid. Want wanneer de meeste planten in onze tuinen goed slapen, ontwikkelt hij zijn charmante bloemen, waarbij hij de lage temperatuur of de sneeuw eromheen volledig negeert. Sommige soorten beginnen zelfs in december te bloeien, daarom worden ze "kerstrozen" genoemd.
zie foto's
Het nieskruid kan onder gunstige omstandigheden zelfs in december bloeien. Dit is de "kerstroos". Ongeacht de variëteit zien helleborussen er erg decoratief uit en hun extra voordeel is de tijd dat ze bloeien. U hoeft zich geen zorgen te maken over de naam van de stinkende nieskruid. Laten we eens kijken naar deze bloemen. Helleborus heeft een gevoelig wortelstelsel, waardoor het planten en verplanten niet altijd lukt. Helleborus groeit goed in vruchtbare, vochtige grond en lichte schaduw. Het is goed om ze te planten onder struiken en bomen die hun bladeren verliezen voor de winter. De blauwachtige nieskruid is zeker groenachtig. De vuile nieskruid bloeit in het vroege voorjaar. Helleborus is een decoratieve balg die veel zaden bevat.
Helleborus zijn over het algemeen korte, langlevende en groenblijvende vaste planten. In ons klimaat zijn er maar een paar soorten bekend en gekweekt, maar er worden er in de wereld iets meer gekweekt.
Lees ook: Hoe kluit te kweken en te verzorgen
De meest populaire soorten nieskruid
Twee daarvan zijn het populairst:
- De Helleborus stinkt (Helleborus foetidus) - een van de meest duurzame soorten nieskruid, het ontwikkelt zijn groene, klokvormige, roodomrande bloemen al in februari en bloeit tot de vroege zomer. Het vormt gemakkelijk zaden die het vervolgens verspreidt. Het leerachtige, langwerpige en donkergroene blad blijft de hele winter aan de plant. Hij wordt ongeveer 50 cm hoog en vormt bij het ouder worden vrij grote bosjes. Het dankt zijn nogal controversiële naam aan de niet zo aangename geur van bloemen, die echter, in tegenstelling tot de schijn, niet zo onaangenaam is. Bovendien is het alleen op vrij korte afstand of na het aanraken van de bloembladen voelbaar.
- Het nieskruid is wit (Helleborus Niger) - een iets delicatere soort nieskruid, maar zeer decoratief. Gretig geplant in tuinen vanwege zijn mooie, witte bloemen, die lijken op kleine, enkele rozen. Ze ontwikkelen zich heel vroeg, zelfs in december bij mooi weer. Dit is waarom ze de "roos van Kerstmis" worden genoemd. Het handvormige blad is iets lichter en korter dan het stinkende nieskruid en de gehele plant wordt circa 30 cm hoog. De Poolse soortnaam verwijst naar de kleur van de bloemen, het Latijn (zwarte nieskruid) naar de kleur van de wortel.
Helleborus komt minder vaak voor
Aan de andere kant zijn de volgende iets minder gebruikelijk, maar buitengewoon mooi:
- Oosters helleborus (Helleborus oriëntaals) - hybride, met zeer mooie bloemen, met veel kleurrijke variëteiten (bijvoorbeeld kastanjebruin, enkel - "Merlin" of geel, vol - "Double suprise"). De bloemen ontvouwen zich in februari. De plant heeft stompe groene, palmvormige bladeren en wordt ongeveer 40 cm hoog. Deze soort heeft echter meer beschutte en iets warmere plaatsen nodig dan eerdere helleborussen.
- De helleborustuin, d.w.z. hybride (Helleborus hybriden) - is een meervoudige hybride en de meest delicate van de in ons land gekweekte nieskruid, maar ook een van de mooiste. Het blad is vergelijkbaar met dat van de oostelijke helleborus, maar is groter en kan tot 70 cm hoog worden. De grootte, structuur en kleur van bloemen is afhankelijk van de variëteit, dus bloemen kunnen vol of enkel zijn, in de kleuren: bordeaux, roze, wit, geel en zelfs gemengd en gevlekt. In regio's met hardere klimaten is winterbedekking vereist.
- Roodachtige nieskruid, paarse nieskruid (Helleborus purpurascens) - het is een kleine vaste plant van ongeveer 20 cm hoog, die in Polen ook in natuurgebieden voorkomt en volledig beschermd is. Hij bloeit later dan zijn voorgangers, want pas in maart, en de kleine bloemen, zoals de naam al doet vermoeden, zijn licht rood. In tegenstelling tot andere helleborussen, sterven de groene kolfbladeren tijdens de winter af.
Helleborus groeit goed onder loofbomen. In de winter hebben ze voldoende licht en in de zomer zijn ze beschermd tegen de zon en oververhitting.
Helleborus kweken?
In tegenstelling tot wat het lijkt, zijn helleborussen geen planten die tegen alles bestand zijn. Ze hebben vrij specifieke groei-eisen en een zeer delicaat wortelstelsel. Ze verwachten een goed gecultiveerde, vrij lichte en vruchtbare grond, alkalisch of neutraal, zeker niet zuur. Bereid daarom voor het planten van de planten de standplaats goed voor, graaf diep in de grond en voeg organische mest toe (bijv. Compost) en indien nodig ook kalk.
Helleborussen geven de voorkeur aan een vochtig substraat, maar niet aan een nat. Ze voelen zich erg slecht op zware en natte gronden. De groeiplaats moet in de schaduw of halfschaduw zijn en beschut tegen harde wind. Het is goed om ze te planten onder loofbomen of struiken, die tijdens de bloei de zon niet van de nieskruid wegnemen en in de zomer voor schaduw zorgen.
Helleborus kweken
Helleborus moet onmiddellijk op een vaste plaats worden geplant, omdat schade aan het delicate wortelstelsel tijdens het verplanten kan leiden tot een langdurige ziekte van de plant. Om deze reden wordt er vaker voor gekozen om ze te vermeerderen uit zaden, die onmiddellijk na de oogst in de grond zijn gezaaid (ze vereisen een stratificatieperiode), dan om volwassen exemplaren te verdelen. Toch kun je ze natuurlijk allebei proberen.
De eerste zal gemakkelijker zijn, maar de planten zullen pas na 2-3 jaar bloeien en de kleur van de bloemen kan als een verrassing komen (helleborussen kruisen gemakkelijk). De tweede methode is moeilijker, minder efficiënt en risicovoller (vanwege de gevoelige wortels), maar dan krijg je dezelfde bloeiende planten als de moederplant, vaak in het eerste jaar na het planten.
Helleborus ziekten en plagen
Helleborus wordt waarschijnlijk niet aangevallen door ziekten en plagen, hoewel ze wel last kunnen hebben van aanvallen van zwarte vlekken of spintmijten.
Helleborus in de tuin
Door hun oorspronkelijke schoonheid komen deze planten het best tot hun recht als solitair of in de buurt van sierheesters. Als je ze echter in de tuin kweekt, moet je ook rekening houden met de donkere kant van hun aard, want ze zijn gif.webptige planten. Ze bevatten gif.webptig sap in de weefsels, dus ga er voorzichtig mee om.
Helleborus in potten wordt steeds populairder. Maar laten we niet vergeten dat ze de voorkeur geven aan koelte boven de gebruikelijke temperatuur in appartementen.