Indiase wilde aardbei is een vaste plant die een tuindecoratie kan zijn. Toch wordt het ook vaak vervloekt als een echte overlast.
Indiase wilde aardbei, of "nep" wilde aardbei
Zoals de Poolse naam al aangeeft, lijkt de Indiase wilde aardbei bijna op een gewone wilde aardbei. Het heeft echter weinig met hen te maken. Het is verwant aan wateraardbei en het uiterlijk van de "wilde aardbei" is het resultaat van een volledig onafhankelijke ontwikkeling.
Wilde aardbeien komen voor in Zuid- en Oost-Azië. Omdat ze echter als sierplanten naar Europa, Afrika en Noord-Amerika werden gebracht, vestigden ze zich ook in hun gebied.
Bijna als een wilde aardbei
Aardbeien hebben drievoudig gevouwen bladeren, aan beide zijden bedekt met haren. Ze lijken erg op de bladeren van wilde aardbeien, soms kunnen ze een meer langwerpige vorm hebben. De bloemen lijken meer op aardbeienbloemen, maar in tegenstelling tot aardbeien zijn ze allemaal geel. Kenmerkend zijn de kelkblaadjes, langer dan de bloembladen.
Aardbeien produceren de zogenaamde schijnbare vruchten - het zal geen verrassing zijn dat ze ook op wilde aardbeivruchten lijken. Ze zijn echter ronder, naar boven gericht en steken boven de bladeren uit. Door hun levendige rode kleur zijn ze erg decoratief, vooral omdat ze goed zichtbaar zijn. Het contrast met het groene blad en de gele bloemen is erg mooi. Hoewel de wilde aardbei het meest uitbundig bloeit aan het begin van de zomer (in juni), verschijnen de bloemen tot september-oktober, wat betekent dat ze naast rijp fruit verschijnen.
In tegenstelling tot wilde aardbei heeft wilde aardbei oneetbaar fruit (niet schadelijk, maar smaakloos).
Hoe Indiase wilde aardbei te kweken?
De Indiase wilde aardbei is een vaste plant en dus een vaste plant. De teeltvereisten zijn zeer bescheiden. Hij houdt van de zon (dan heeft hij de meeste bloemen en vruchten), maar verdraagt ook halfschaduw. Hij is niet grillig met aarde en water geven, hoewel hij het beste groeit op licht vochtige grond.
Het is resistent tegen ziekten en plagen, zelfs slakken houden er niet zo van. Aardbei is ook niet bang voor vorst, dus hij hoeft niet afgedekt te worden voor de winter.
Indiase wilde aardbei in de tuin
Aardbei kan in tuinen worden geplant als sierplant, en vooral als grasmat. Het vormt al snel een compact kleed van groene bladeren afgewisseld met gele bloemen en rood fruit. Het is niet lang - het groeit tot ongeveer 10-20 cm.
Aardbeienzaailingen kunnen zonder problemen worden gekocht (ook online, waar het onder twee Latijnse namen opereert - niet langer geldig Duchesnea indica en nu gebruikt in de botanie, d.w.z. Potentilla indica). Het kan ook worden gevonden als "decoratieve wilde aardbei". Naast het basisras is er ook een waarvan de bladeren wit verkleurd zijn.
Aardbeienvruchten zien er smakelijk uit, maar zijn bijna smaak- en geurloos. Ze zijn echter niet gif.webptig of schadelijk.
Zijn wilde aardbeienvruchten gif.webptig?
Soms veroorzaken aardbeien angst. Omdat ze echt op wilde aardbeien lijken, zijn ze gemakkelijk te verwarren. En ze zien er verleidelijk uit, vooral voor kinderen. Er is echter niets om bang voor te zijn. Er is geen risico om echte wilde aardbeien te verwarren.
Aardbeien zijn niet gif.webptig of schadelijk. Ze zijn gewoon… bijna smaakloos en geurloos. Bovendien zijn de dopvruchten die ze bedekken extreem hard. Daarom is het eten ervan geen speciale attractie.
Problemen met wilde aardbei
Behalve mensen die de wilde aardbei als sierplant behandelen, is er ook een tweede groep voor wie de wilde aardbei een echte zegen is voor het lot en een van de meest lastige onkruiden. En daar moeten we rekening mee houden bij het planten van wilde aardbeien in de tuin. Het kan ook onuitgenodigd in onze tuin verschijnen (het verspreidt zich via zaden en omdat het zich al in ons heeft gevestigd, verspreidt het zich steeds meer).
Aardbeien groeien snel en hebben minimale eisen. Ze kunnen worden gebruikt als graszoden waar het gras niet wil groeien.
Zoals hierboven vermeld - wilde aardbei is een graszodenplant en kan snel … hele bloembedden en gazon planten. Het heeft vrij ondiepe wortels, maar zijn kracht ligt in de snelgroeiende, kruipende uitlopers. Ze schieten heel gemakkelijk wortel en een andere plant groeit snel. Pogingen om van de aardbeien af te komen zijn hopeloos. Een fragment van een uitloper die achterblijft is voldoende om de plant terug te laten groeien en uit te zetten.
Dus als we wilde aardbeien planten, moeten we de uitbreiding vanaf het begin beperken. Of laten we het gebruiken op een plaats waar niets anders zal groeien - op zwakkere grond of onder bomen. Het is ook geschikt voor het planten van hellingen. De wilde aardbei kan heel moeilijke omstandigheden aan (de ergste bloeit en draagt vrucht), maar de bladeren zullen snel het beschikbare gebied bedekken.
De gele bloemen en rode vruchten van de wilde aardbei staan vaak naast elkaar, waardoor de plant een kleurrijke uitstraling krijgt.