Weinig sierheesters zijn zo aantrekkelijk en tegelijkertijd zo weinigeisend als calinoliformes. Kijk wat je moet doen om ze goed te laten groeien.
Een mooie struik met minimale eisen, namelijk calinolifle-blaas
Viburnum vesicles zijn statige, vertakte struiken met zeer mooie, grote bladeren en kleine maar charmante bloemen die in bijna elke tuin kunnen worden gekweekt, wat hun grote voordeel is. Ze bloeien in mei en juni.
zie foto's
De physalis is een zeer aantrekkelijke struik en zeer gemakkelijk te kweken.
Fibrose kan in de zon en halfschaduw groeien en er zijn geen speciale vereisten voor de bodem.
Blazen hebben veel variëteiten met bladeren in verschillende tinten groen, maar ook roodachtig en kastanjebruin.
De blaas is het hele seizoen aantrekkelijk. In de late zomer verschijnen er decoratieve vruchten op.
Blaasjes zien er het beste uit wanneer ze systematisch worden bijgesneden.
De physalis heeft mooie bloemen die in mei en juni verschijnen.
Van blazen kun je hagen maken. Deze struik staat ook mooi in enkele aanplant.
Blaasjes reproduceren vrij gemakkelijk door oudere struiken te verdelen of door scheutstekken.
We raden artikelen aanDe physalis is een bijzonder makkelijke plant om te kweken. Hoewel hij zich het beste voelt op zonnige plaatsen en op vruchtbare, humusrijke, licht vochtige grond, kan hij ook goed tegen halfschaduw en op veel zwakkere grond.
Het is ook tolerant voor de pH van de grond (het kan groeien op alkalische en lichtzure substraten). Het is ook niet bang voor vorst, wind, droogte en stedelijke vervuiling. De struiken hebben ook geen bemesting nodig en zijn niet vatbaar voor ziekten en plagen.
Hoe de blaas te trimmen en waarom u het zou moeten doen?
Een zeker nadeel van de blaas is de neiging om oudere scheuten te verhouten, die met het ouder worden bedekt worden met reepjes geschubde bast en de bladeren van de bodem strippen. De oplossing voor het probleem kan zijn het systematisch snoeien van de struiken in de zomer, na de bloei. De behandeling wordt uitgevoerd van juli tot half augustus, waarbij de scheuten met ongeveer 1/3 van de lengte boven de knop naar de buitenkant van de struik worden ingekort, de planten bloeien op de scheuten van vorig jaar. De oudste, verdikte scheuten moeten ook worden verwijderd (knip ze helemaal aan de basis uit).
Planten verdragen de behandeling goed, maar ze mogen niet in het voorjaar worden gesnedenwant dan stroomt er veel sap uit beschadigde scheuten.
Hoe deze struiken te vermeerderen?
Blazen reproduceren heel goed door zaden te zaaien en vaak zelfzaad, maar de nakomelingen die op deze manier worden verkregen, behouden niet altijd de kenmerken van de moederplant, daarom is het geen aanbevolen methode voor het kweken van variëteiten.
Het is veel beter om pemphigus te reproduceren door oudere exemplaren te delen (late zomer of vroege herfst).
Halfhoutige scheutstekken kun je ook nemen van planten (die ongeveer 3-4 knoppen moeten hebben) die geworteld zijn in een zand-veensubstraat. Dergelijke zaailingen worden geoogst in de tweede helft van de zomer (augustus / september). Voor de winter kunnen potten met bewortelde stekken in de tuin worden ontpit, stevig worden afgedekt met blad of turf, of worden bewaard in een koele ruimte (ca. 5 ° C), en in het volgende voorjaar permanent worden geplant.
De physalis heeft variëteiten met verschillend gekleurde bladeren. Ze zien er mooi uit als ze naast elkaar worden geplant.
Physalis - een struik met vele toepassingen
In de tuin kunnen naaldvormige blaasjes veel toepassingen hebben. Grote soorten staan prachtig op het gazon als solitair, maar kunnen ook worden gebruikt om dichte, seizoensgebonden, gesnoeide of ongevormde heggen te maken (een haag van afwisselend geplante soorten in verschillende kleuren, zoals "Luteus" en "Diabolo", ziet er prachtig uit). Lage en dwergvariëteiten zijn perfect voor het maken van perkcomposities met andere struiken of voor het kweken in potten op balkons en terrassen.
Blaasjes om uit te kiezen, afhankelijk van de kleur - we raden aantrekkelijke variëteiten aan
Tot voor kort waren calico-bladblaasjes weinig bekend en kwamen ze voornamelijk voor in de vorm van twee varianten:
- "Luteus" met geelgroen blad en witte bloemen (ca. 2 m hoog)
- "Diabolo" met roodbruin blad en witte bloemen (hoogte 2 m).
De laatste jaren worden planten echter gewaardeerd om hun schoonheid en veelzijdigheid, waardoor ze al snel een grote groep fans kregen en veel aantrekkelijke variëteiten hebben, zoals:
- "Red Baron" - een variëteit met sterk geïnnerveerde, middelgrote, aanvankelijk koperen, later roodbruine bladeren, ca. 2 m hoog,
- 'LADY IN RED' Tuilad'' - korte, compacte, dichte variëteit met rode, jonge uitlopers, wit-roze bloemen en roodbruin, sterk nerveus, glanzend blad, circa 1,3-1,5 m hoog,
- "Little Devil" - dwerg, dichte variëteit met roodbruine scheuten en bordeaux-bruin-groene bladeren, ongeveer 1 m hoog,
- "Litte Angel" - een dwergachtige, dichte variëteit met roodbruine scheuten, lichtroze bloemen en kleine, roodbruine, sterk nerveuze bladeren, die aanvankelijk roodoranje van kleur zijn, ongeveer 1 m hoog,
- "Nugget" - een interessante variëteit met rechtopstaande, roodbruine scheuten, witte bloemen en grote, aanvankelijk gele, dan groengele bladeren, 1,8 m hoog,
- "Chameleon" - een variëteit met variabele bladkleur, die aanvankelijk groen is met een gele rand en rode punten, en later bordeauxgroen met een geelachtige rand, ongeveer 1,8 m hoog.
Jonge scheuten hebben mooi verkleurd blad. Dit zijn niet de kleuren van de herfst, maar van de vroege zomer.