Amarant (Amaranthus), ook bekend als amarant, behoort tot de amarantfamilie en is een van de oudste gecultiveerde planten die mensen hebben gediend. Zijn thuisland was waarschijnlijk Zuid- of Midden-Amerika, maar het wordt nu ook in het wild gevonden in India, China, Korea en de Filippijnen, en de oogst is vrijwel onbeperkt, zoals ze in verschillende delen van de wereld worden gevonden.
Aanvankelijk was amarant de basis van het Inca- en Azteekse dieet, en daarna werd het lange tijd vergeten. Tegenwoordig worden de voordelen van deze prachtige plant herontdekt, die vele toepassingen kent en niet voor niets "Inca Gold" wordt genoemd. Onder meer dan 50 soorten vindt u zowel nuttige planten waaruit waardevolle granen worden gewonnen (amarant), sierplanten, die interessante elementen zijn van bloembedden (bijv. hangende amarant, driekleurige amarant), als hinderlijk onkruid, dat we graag uit de tuin verwijderen (ruwe amarant).
Voedingswaarden van amarant
Voor een gezond menselijk dieet is een van de meest waardevolle soorten: Amarant (paniek). Het graan is zeer rijk aan waardevolle voedingsstoffen, waaronder vitamines, evenals micro- en macro-elementen. Hoewel de plant geen graan is, worden de granen vermalen tot meel, wat een waardevolle toevoeging is aan brood of gebak.
In termen van voedingswaarde is het waardevoller dan granen en is het ijzergehalte hoger dan in spinaziebladeren. Amarantzaden bevatten in hun samenstelling veel vitamines (A, E, C en D), micro- en macro-elementen (ijzer, magnesium, calcium, fosfor, kalium) en veel eiwitten, vezels en zetmeel. Vanwege het gehalte aan een aanzienlijke hoeveelheid onverzadigde vetzuren ondersteunt de consumptie van amarant de strijd tegen overmatig cholesterol, en de aanwezigheid van squaleen vertraagt de verouderingsprocessen en versterkt de immuniteit van het lichaam.
Alle ingrediënten in de korrels van amarant worden gemakkelijk opgenomen en verteerbaar, bovendien is het ervan gemaakt meel bevat geen glutendus het is volkomen veilig voor mensen die gevoelig zijn voor dit type eiwit. Naast de zaden zijn ook jonge bladeren en spruiten eetbaar, die worden toegevoegd aan salades of pasta's (bijvoorbeeld kwark).
De zaden van de Amarant Amarant zijn eetbaar en gezond. Je kunt ook de groene delen van de plant eten.
Amarant - tuindecoratie
Het zijn echter niet alleen waardevolle voedingseigenschappen die amarant erg populair hebben gemaakt. Sommige soorten zijn zeer decoratief en worden gretig gekweekt als sierplant, zowel voor bloemperken als voor snijbloemen (bloei van juni tot laat in de herfst), gebruikt in droogboeketten.
Onder hen verdient het aandacht amarant hangend of tuin (Amaranthus caudatus), met lange, bungelende, paniculaire en scharlakenrode bloeiwijzen, die op een touw lijken. De soort bereikt, afhankelijk van de variëteit (waarvan er echt veel is), een hoogte van 50 tot 100 cm en kan zowel als sierplant in bloembedden als als snijbloem worden gebruikt, vooral waardevol in droge composities.
Een voedselkwaliteit genaamd amarant kan ook een decoratieve betekenis hebben pluim amarant (Amaranthus cruentus), die tot 80-150 cm hoog wordt, en de pluimvormige bloeiwijzen zijn rechtopstaand.
Hangende scharlaken ziet er prachtig uit in een bloembed.
Een van de meest originele sieramaranten is zeker driekleurige amarant (Amaranthus driekleur). In zijn geval zijn het niet de bloeiwijzen die het ornament vormen, maar de interessant gekleurde en gebogen bladeren. Degenen die zich op de hoogste scheut bevinden, veranderen in de herfst aantrekkelijk van kleur. Het is een lagere soort dan de vorige, omdat hij meestal 60-80 cm hoog wordt en er geweldig uitziet als hij in kleine groepen wordt geplant. Het kan een interessant element van een bloembed zijn, maar het is ook geschikt voor een vaas. Omdat de bloeiwijzen klein zijn, hebben ze geen decoratieve waarde en zijn ze niet geschikt om te drogen.
Amarant reproductie en planten
Om amarant te laten groeien, moeten we onthouden dat dit meestal eenjarige en thermofiele planten zijn, dus ze kunnen alleen worden verkregen uit zaailingen. Ze groeien echter erg snel en veroorzaken meestal geen problemen. Je kunt ze kopen als kant-en-klare zaailingen of ze zelf kweken uit zaden. Ze worden gezaaid in maart - april en de container wordt op een warme maar donkere plaats geplaatst (licht belemmert kieming).
Nadat de eerste zaailingen verschijnen (na ongeveer 2 weken), wordt de pot verplaatst naar een lichte plaats bij een temperatuur van ongeveer 20 ° C en na de volgende 2-3 weken wordt deze geschild en in een heldere, maar koele ruimte (ca. 15°C). ). Ze kunnen pas in de tweede helft van mei permanent worden geplant, d.w.z. nadat de voorjaarsvorst voorbij is. In warme delen van het land is het ook mogelijk om direct in de grond te zaaien (begin mei), wat echter de bloei vertraagt (rond juli).
Amaratus houden van zonnige en warme plaatsen, en ook - regelmatig water geven.
Groeiomstandigheden voor amarant
Om ervoor te zorgen dat amarant zich goed kan ontwikkelen en uitbundig kan bloeien, hebben ze een zonnige, warme en beschutte plaats nodig. Ze geven ook de voorkeur aan licht zure of neutrale grond, vruchtbaar en rijk, maar tegelijkertijd vrij licht. Volwassen planten kunnen tegen een korte droogte, maar geven de voorkeur aan een vochtig substraat.
Bij de teelt van amarant vermijden we overmatige stikstofbemesting, waardoor overmatige verzakking van de scheuten ontstaat.
Sieramarantvariëteiten kunnen witte bloemen hebben, zoals de Alba-variëteit.