Wat te doen als de grond in de tuin te zuur is?
Een van de belangrijkste agrotechnische behandelingen die ons in de tuin te wachten staan, is het kalken van de grond. Terwijl tuinaarde meestal een neutrale of licht zure pH heeft (tussen 5,5 en 7) die geschikt is voor de meeste gekweekte soorten, is de grond soms te zuur en dan beginnen de problemen.
Hint: hoe de bodemreactie in de tuin te controleren
Op een te zure grond hebben planten moeite met het downloaden en opnemen van voedingsstoffen (voornamelijk fosfor en magnesium), hun wortelsysteem ontwikkelt zich niet meer goed, er verschijnen verkleuringen op de bladeren, de groei wordt geremd en het oppervlak van de grond is bedekt met mos (op vochtige en schaduwrijke plaatsen).In verzuurde grond sterven ook nuttige micro-organismen af en ontwikkelen zich schimmels en schimmels.
Om een soortgelijke situatie te voorkomen, pas je de pH van het substraat aan aan de behoeften van de planten die erop groeien. Wanneer we de eerste, storende veranderingen in de tuin waarnemen, hoeven we niet meteen naar kalkmeststoffen te reiken, omdat we niet weten of het substraat daadwerkelijk te zuur is geworden.
Hoe controleer je de pH van de grond in de tuin?
De gemakkelijkste manier om de reactie te controleren, is door een Hellig-bodemzuurmeter te gebruiken. Het instrument is goedkoop en stelt u in staat om snel, gemakkelijk en effectief de pH van de bodem te meten. Bij het bepalen van de zuurgraad kunnen indicatorplanten, waaronder een hele reeks populaire onkruiden, ons ook helpen.
Wanneer cichorei, veldmosterd, veldpapaver of klein hoefblad in aanzienlijke hoeveelheden op het perceel voorkomen, kunnen we er met grote waarschijnlijkheid van uitgaan dat de bodem niet gekalkt hoeft te worden, aangezien deze alkalisch is.Wanneer we echter veel veldviooltjes, veldklavers, veldzuring, gewone kamille of veldheersbeestje vinden, kunnen we al aannemen dat de grond die ermee begroeid is, zuur is.
Voor deze planten hoef je de grond NIET te kalken
Als we er eindelijk voor zorgen dat het substraat in onze tuin zuur is, hoeven we het nog steeds niet te kalken, omdat niet alle planten er last van zullen hebben, en sommigen houden zelfs van zure grond en kalk zal ze schaden . Tolerante en acidofiele planten zijn voornamelijk: heideplanten, veel naaldbomen, veel varens, palmesdoorns, sommige fruitheesters, bijv. framboos, kruisbes, appelbes en sommige groenten, bijv. berberis.
Wanneer moet je de grond in de tuin kalken?
Als we echter van plan zijn soorten te cultiveren die de voorkeur geven aan een reactie die bijna neutraal is, moeten we de zure grond goed voor hen voorbereiden, en dat is wanneer we kalken.We kunnen de procedure echter niet op elk moment van het jaar uitvoeren. Kalk heeft een gematigde temperatuur en een hoge bodemvochtigheid nodig om zich goed aan de grond te hechten, dus de behandeling kan het beste in de herfst worden uitgevoerd (september-oktober/november).
Als laatste redmiddel kunnen we het ook in het vroege voorjaar (februari-maart) uitvoeren, maar alleen als het ons niet lukt om het in het najaar te doen. Dan moeten we onthouden om calciummeststoffen niet te combineren met fosfor-, sulfaat- en kaliummeststoffen, die pas 3-4 weken na het kalken kunnen worden aangebracht.
Hoe de grond in de tuin te kalken?
Voordat we met de procedure beginnen, moeten we ook de juiste meststof voor onze grond kiezen. Als we lichte grond in de tuin hebben, laten we dan kiezen voor langzaam werkende calciummeststoffen (koolkalk, bijv. Krijtbemesting, dolomiet), die niet alleen geschikt zijn voor lichte, maar ook voor alle andere bodems.
Als je zware grond hebt, kun je ook kiezen voor een snelwerkende kalk (bv. oxidekalk). Het is echter niet geschikt voor lichte grond, omdat het de pH van de grond te snel verandert en de structuur en nuttige micro-organismen beschadigt.
Houd hier rekening mee bij het bekalken van de grond
Na het aanbrengen van calciummeststof moeten we er ook aan denken om het te mengen met de bovenste laag van de aarde (ongeveer 20 cm), want als het op het oppervlak achterblijft, heeft dit niet het gewenste effect en kan het zelfs schadelijk zijn. De gekalkte grond mag ook niet nat zijn, dus laten we de behandeling uitvoeren op een warme, droge en windstille dag en de mond beschermen tegen het inademen van stofdeeltjes met een masker.
Planten die van alkalische grond houden
Alkalische grond is vooral dol op: lavendel, leeuwebek, boshyacinten, anjers, yucca's, tijm, pasquebloemen, anemonen, sneeuwklokjes. Bomen en struiken zijn onder meer: buxus, davidsbuddleia, Podolski percussieboom, duindoorn, gewone beuk, gewone esdoorn, judasboom.