Door vaste planten te gebruiken in plaats van grassen, kun je zeer decoratieve oppervlakken tevoorschijn toveren. Door verschillende soorten en variëteiten te mengen, is het mogelijk om een imitatie van grassen te bereikennika, gekleurde mozaïeken,
of composities die van uiterlijk veranderen met de seizoenen.
dat het de moeite waard is om je te laten meeslepen door je fantasie
en experimenteren. De resultaten kunnen u verrassen.
Vaste planten hebben het voordeel ten opzichte van gras dat ze goed groeien op plaatsen waar het gazon zichzelf niet ondersteunt. Bovendien hoeven ze niet te worden gemaaid. Zo kunt u effectieve, groene oppervlakken creëren op lastige plaatsen of waar maaien moeilijk is, bijvoorbeeld op steile hellingen. Bodembedekkende planten zien er ook goed uit tussen verharde paden, op opritten, als achtergrond voor struiken. Velen van hen bloeien mooi en uitbundig op verschillende tijdstippen van de lente tot de herfst, wat het decoratieve effect nog versterkt. Als we tijm of tijm planten, zal het nieuwe "gazon" bovendien prachtig zijn met zijn geur.
Een lesje geduld
Bodembedekkende vaste planten hebben naast hun onbetwistbare voordelen ook een nadeel. Het is ongeveer de tijd die nodig is om een compacte, groene grasmat te krijgen. Er gaan twee maanden voorbij voordat het gazon volledig is gezaaid, vaak meerdere jaren voor bodembedekkers. Om deze periode zoveel mogelijk te verkorten, moeten vaste planten dicht worden geplant in groepen van een tiental exemplaren van één soort, wat de kosten voor het aanleggen van zo'n "gazon" verhoogt. Gelukkig zijn bodembedekkers gemakkelijk te reproduceren. De overwoekerde exemplaren kunnen in fragmenten worden verdeeld en direct in de grond worden geplant zonder dat u zich zorgen hoeft te maken over beworteling - ze schieten zichzelf af en zorgen voor de groei.
De soorten die dergelijke vaardigheden hebben, zijn onder meer: wollig vagevuur, gele jachtopziener, gewone maagdenpalm, kattenkruid, zonnebloem, lentewaan, kurdybanek-klimop of verschillende soorten tijm. De eikelvogelvoeder, de langhalsbugel of de sleedoorn, op dezelfde manier
net als enkele honderden andere soorten (inclusief vruchtdragende planten, zoals aardbeien en wilde aardbeien), creëren ze uitlopers,
aan het einde waarvan nieuwe planten worden gevormd. Gewortelde stekken zijn voldoende om de scheuten af te snijden
en plant het op een nieuwe plek.
Voor beginnende tuinders is het de moeite waard om bodembedekkers aan te bevelen die worden gezaaid uit zaden, waarvan de teelt uiterst eenvoudig is. Karpatenklokje, stipanjer, Siberische dorst, zwenkgras, tweehuizige anemoon, goudkever, Kaukasische ganzen, sedum, tuinveenbes of Missouri-sleutelbloem hebben vrijwel geen verzorging nodig. De zaden zouden in mei moeten zijn
of in juni zaaien op een zaaibed. Plant de zaailingen in september op een gekozen plek en wacht
voor effecten, af en toe water geven in droge perioden. Voordat u vaste planten van graszoden plant, moet de site echter zorgvuldig worden voorbereid. De grond moet zorgvuldig worden uitgegraven en alle wortels en delen van onkruid moeten zorgvuldig worden verwijderd, zodat ze niet teruggroeien tussen de planten. De grond moet aanvullend worden gevoed met compost of turf, waardoor de planten sneller groeien en we eerder het groene tapijteffect zullen zien.