Bemesting is een van de belangrijkste zorgbehandelingen die we in de tuinbouw moeten uitvoeren, zodat onze planten zich goed ontwikkelen, gezond groeien, uitbundig bloeien en bevredigende gewassen produceren.
De verwachte resultaten kunnen echter alleen worden verkregen met een goede en juiste bemesting, wat geen gemakkelijke taak is. Verschillende soorten planten hebben verschillende voedingsbehoeften en verwachten iets andere verhoudingen van individuele mineralen. In de natuur kiezen ze de meest geschikte positie voor zichzelf, in de tuin bepalen wij waar ze zullen groeien, dus het is onze verantwoordelijkheid om ze te geven wat ze het meest nodig hebben. Dus voordat we het juiste type meststof kiezen, moeten we de vereisten kennen van de planten die we gaan kweken.
Indicatorplanten
Een ander belangrijk element is het leren kennen van de eigenschappen van de grond die we op ons perceel hebben. Als we niet in staat zijn om een chemische analyse van het substraat uit te voeren, laten we dan proberen om op zijn minst de samenstelling ervan te benaderen, die zal worden geholpen door wilde onkruiden, indicatorplanten genaamd. Op deze manier kunnen we zowel de parameters met betrekking tot de pH-reactie als het gehalte aan mineralen beoordelen.
Maak kennis met: Indicatorplanten. Wat ze zeggen over de grond in de tuin
Op neutrale gronden zullen we hoogstwaarschijnlijk de sprinkhaan, veldetalage of smeerwortel vinden, op zure gronden zullen we paardestaart, boterbloem en viooltje vinden, terwijl we op alkalische gronden veldpapaver, wolfsmelk, sint-janskruid en bundels zullen vinden. De vruchtbare gronden worden gretig bevolkt door brandnetel, quinoa, chrysant en vlier, stikstofrijke brandnetel, duizendknoop of moederkruid, terwijl weegbree en witte klaver arm zijn aan deze component. Op een fosforrijk substraat vinden we wondermiddel en witte klaver, en waar weinig jitter en munt is. Kalium kan ook door planten worden bepaald, aangezien zwenkgras en struisgras er graag weinig van hebben, terwijl wondermiddel en zwenkgras meer nodig hebben. Een dergelijke voorbereiding stelt ons in staat om overbemesting, die zeer gevaarlijk is voor planten, of even ongunstige ondervoeding te voorkomen.
Overbemesting van planten
Overbemesting kan leiden tot veel problemen bij de ontwikkeling van planten. Het teveel aan stikstof, dat het meest voorkomt bij planten, kan ervoor zorgen dat ze de groene massa overgroeien, de hoogte en kwaliteit van het gewas verminderen en ze vatbaarder maken voor schimmelziekten. Een te late toepassing van deze meststof maakt het voor veel planten moeilijk om de scheuten te verhouten en verlengt de vegetatie van vaste planten, waardoor ze vatbaar zijn voor wintervorst, dus het is het beste om het begin juli voor het laatst te geven. Bovendien moet u zeer zorgvuldig bemesten met stikstofplanten die zijn geplant na gewassen van soorten van de vlinderbloemigenfamilie, waarvan de wortels stikstof uit de lucht binden en in het substraat ophopen. Iets mildere effecten gaan gepaard met overbemesting met andere verbindingen, hoewel deze ook niet moeten worden onderschat. Het overwicht van kalium in de bodem maakt het bijvoorbeeld moeilijk voor planten om magnesium en calcium op te nemen, terwijl een teveel aan fosfor de opname van ijzer en koper verstoort. Al deze verstoringen hebben invloed op de conditie van planten, zoals blijkt uit diverse vlekken, verkleuring, groeiachterstand, overmatige uitbundigheid, uitdroging, slechte opbrengst en andere storende veranderingen in het uiterlijk, evenals een grotere vatbaarheid voor ziekten en plagen.
Bodemzoutgehalte
Overbemesting kan ook resulteren in het zoutgehalte van het substraat, wat op zijn beurt leidt tot fysiologische droogte, d.w.z. het onvermogen van de plant om de juiste hoeveelheid water uit het substraat op te nemen. Dan drogen ze meestal op en sterven ze af. In een dergelijke situatie blijft het enige dat overblijft een overvloedige watergif.webpt van het substraat, wat ook geen ideale oplossing is, omdat het de toegang van zuurstof tot de wortels belemmert. Daarom is het beter om overbemesting te vermijden dan later te proberen de effecten ervan te verminderen.
Bevruchtingsfouten vermijden
Selecteer hiervoor het meest geschikte type meststof, gebruik het in doses in overeenstemming met de aanbevelingen op de verpakking van het preparaat (meet meststoffen niet "met het oog") en gebruik alleen middelen uit bewezen bronnen, omdat namaakproducten kunnen bevatten een andere samenstelling dan de aangegeven. Houd ook de houdbaarheidsdata op de verpakking in de gaten, omdat na verloop van tijd de samenstelling van het mengsel kan veranderen en de daarin aanwezige verbindingen ondoeltreffend of zelfs gif.webptig kunnen worden.
De meststoffen moeten gelijkmatig worden verdeeld, zodat ze zich niet op één plek ophopen, meng ze vervolgens met de bovenste laag aarde en geef ze voorzichtig water. Dit voorkomt dat de formulering gaat luchten en zorgt voor een betere verdeling van de voedingsstoffen. Laten we proberen de minerale bemesting ook aan te vullen met organische mest, waardoor de risico's van overbemesting en aantasting van de bodemstructuur worden verminderd. Het is dus de moeite waard om een composter op het perceel te hebben, die we zullen ondersteunen bij de juiste voeding van onze planten.
We moeten ook onthouden dat je het substraat niet moet overdrijven, omdat te alkalisch moeilijker te neutraliseren is dan te zuur en de meeste planten de voorkeur geven aan neutrale grond.
Rationele en doordachte bemesting is zeker de beste garantie voor de gezondheid en schoonheid van de planten die we kweken.