We bewonderen de schoonheid van vlinders. De rupsen van sommige soorten kunnen echter veel schade aanrichten. Dergelijke hinderlijke motten omvatten koolmot.
Pas op voor koolmijten
Vlinders zijn een van de mooiste insecten die op onze planeet leven. Ze zijn delicaat, kleurrijk, sierlijk en zijn perfecte bestuivers, daarom waarderen we ze erg en bezoeken we graag onze tuinen. Helaas verdienen niet alle vlinders het om het perfecte insect te worden genoemd. Voor sommige soorten wordt hun ongerepte imago overschaduwd door de eetgewoonten van de juveniele soort. Zo'n vlinder is onder andere koolkool, die in de vorm van een rups het leven van menig tuinier moeilijk kan maken.
Pas ook op voor: Buxusmot - een nieuwe en gevaarlijke plaag van buxus
Bielinek is een zeer populaire vlinder in Polen, dus de meesten van ons hebben zeker de kans gehad om hem te zien. Het insect heeft twee paar grote vleugels van witte of crèmekleur, waarvan de grootste is versierd met zwarte vlekken en een vlek aan de rand.
Aan het begin van de lente en de zomer leggen witte blanken hun eieren op wilde planten. Helaas is de tweede generatie vlinders in de zomer veel meer geïnteresseerd in kruisbloemige groenten.
Rupsen van Bielinka - de tweede generatie vernietigt kruisbloemige groenten
Zoals de meeste motten hebben witstaartvlinders een nogal complexe levenscyclus en moeten ze verschillende minder aantrekkelijke ontwikkelingsstadia doorlopen (ei, rups, pop) voordat ze een schattige vlinder worden. In Polen vormt Bielinek gewoonlijk twee generaties gedurende het jaar, waarvan de laatste zeker gevaarlijker is. In het voorjaar (mei-juni) leggen vrouwtjes van de eerste generatie eieren op kruisbloemig onkruid, omdat ze het voedsel zijn van jonge rupsen. Als de rupsen groeien en verpoppen, ontwikkelen ze de tweede, zomergeneratie (juli-augustus).
Vrouwtjes van de tweede generatie trekken van weiden en struikgewas naar landbouwgrond en zoeken daar betere omstandigheden voor de ontwikkeling van hun nakomelingen, daarom leggen ze hun eieren niet langer op onkruid, maar op meer voedzame gewassen uit de koolfamilie (voornamelijk op kop en Peking kool, bloemkool) en broccoli). Vrouwtjes zijn zeer vruchtbaar en kunnen tot 600 eieren leggen. Ze zetten kleine, geeloranje roleieren in grote, strakke bundels aan de onderkant van de koolbladeren, zodat ze niet gemakkelijk te herkennen zijn.
Na het uitkomen beginnen de jonge, groengele rupsen met grote eetlust aan de buitenste schil van de bladeren te knagen, waardoor ze snel groeien en sterk genoeg worden om het hele blad te verslinden, grote gaten achterlatend of zelfs "kaal" " duiven en veel uitwerpselen. Op deze manier kunnen insecten bijna de hele kool- of bloemkoolplantage vernietigen, dus soms moet je ze behoorlijk resoluut bestrijden.
Rupsen rupsen zijn vraatzuchtig en kunnen ernstige schade aan gewassen veroorzaken.
Hoe groenten te beschermen tegen koolbladeren?
Voordat we echter naar chemische preparaten grijpen die niet alleen gevaarlijk zijn voor witstaartvissen, maar ook voor andere vlinders en nuttige insecten, evenals voor onszelf, moeten we beginnen met profylaxe. In het geval van witstaartvissen bestaan preventieve maatregelen voornamelijk uit:
- het vernietigen van het kruisbloemige onkruid dat in de buurt groeit (vooral in het vroege voorjaar, zodat vlinders van de eerste generatie nergens hun eieren kunnen leggen),
- planten in de nabijheid van kruisbloemige groenten, vlinderafstotende planten (inclusief intens geurende kruiden zoals salie, rozemarijn, pepermunt, hysop of tijm, evenals tomaten, goudsbloemen, bijvoet, bijvoet, alsem en selderij)
- groenten besproeien met natuurlijke gewasbeschermingsmiddelen (bijv. vlierbes, klis, duizendblad, tomatenbladeren).
In kleine plantages en kleine bloemperken kunnen groenten in de vroege zomer ook worden beschermd tegen de invasie van vrouwtjes van de tweede generatie met een dicht net, waardoor wordt voorkomen dat insecten de groentebladeren binnendringen.
Als de aanval van de witte mot echter massaal is (wat de laatste jaren een vrij zeldzaam fenomeen is, omdat insecten veel natuurlijke vijanden hebben in de vorm van andere insecten, bacteriën, parasieten en mijten), en we willen de hele teelt moeten we ons helpen met kant-en-klare gewasbeschermingsmiddelen, natuurlijk te beginnen met de minst agressieve en veiligste voor mens, milieu en bijen, zoals het biologische insecticide Dipel WG (het is niet gevaarlijk voor bijen en mensen, maar gevaarlijk voor in het water levende organismen) of Biobit 3.2 WP, en reiken dan naar de sterkere middelen (bijv. Decis AL., Axiendo Spray, A-Cyper 100 EC, Dursban 480 EC, Dursban Delta 200 CS, Proteus 110 OD, Karate Zeon 050 CS, Bulldock 025 EC).