De veldpaardestaart is een hinderlijk onkruid. Maar het is ook een zeer nuttige plant die ook in de tuin kan worden gebruikt om planten te bemesten en hun ziekten en plagen te bestrijden.
De paardenstaart is het meest voorkomende type paardestaart. Maar het is niet de enige - paardenstaart in de wei groeit ook vrij vaak in Polen, en iets minder vaak - moeras-, moeras- en bospaardenstaart. Deze planten verschillen enigszins in structuur, eigenschappen en gebruik.
Hoe de paardenstaart in het veld eruit ziet
De veldpaardenstaart heeft een behoorlijk interessante ontwikkeling, waardoor we hem vaak verwarren met twee verschillende planten. Ten eerste, in het voorjaar, de zogenaamde sporendragende scheuten (vruchtbare scheuten). Ze zijn onvertakt, bruinachtig van kleur en aan de punt zit een zgn sporendragend oor. Het geheel ziet eruit als een zeer slanke en hoge (tot 30 cm) paddenstoel, geen plant. Ze verspreiden hun sporen en sterven.
Dan de zogenaamde steriele scheuten van paardestaart - en daarmee associëren we deze planten het vaakst. Ze zijn groen en worden tot 40 cm groot. De stengel heeft karakteristieke verdikkingen (knopen). Wat we vaak als bladeren beschouwen, zijn vertakte scheuten. In het veld paardestaart zijn ze enkelvoudig (ze vertakken niet extra). Ze groeien in een tiental kransen rond de stengel.
Bij de overige paardenstaartsoorten verdwijnen vruchtbare scheuten niet, maar worden groen en vormen takken wanneer de sporen volwassen worden. Ze beginnen eruit te zien als steriele (groene) scheuten, maar met de sporangia-piek aan de bovenkant.
In het voorjaar moeten de vruchtbare scheuten van paardestaart worden verwijderd - voordat de sporen zich verspreiden.
Heermoes - helende en gif.webptige eigenschappen
Het identificeren van de soort paardestaart is belangrijk als we deze plant als kruid willen gebruiken. Alleen de veldpaardestaart is hiervoor geschikt. Andere soorten, vooral de moeraspaardenstaart, zijn gif.webptig. U moet echter weten dat alle paardenstaarten, inclusief paardenstaarten, gif.webptig zijn voor huisdieren - ze zijn vooral gevaarlijk voor paarden.
De veldpaardestaart wordt al lang gebruikt in de kruidengeneeskunde. Het heeft veel waardevolle eigenschappen - incl. stimuleert de stofwisseling, verbetert de gezondheid van de botten, ontgif.webpt, verlicht neuralgie en vele andere kwalen. Het verbetert ook de conditie van de huid, het haar en de nagels en wordt gebruikt in cosmetica. Lees hier hoe en wat paardestaart te gebruiken en wat de contra-indicaties zijn.
Paardestaart in de tuin
Paardestaarten zijn aangepast aan verschillende, vaak moeilijke levensomstandigheden. Ze produceren zeer lange en vertakte wortels die tot 1,5 m in de grond kunnen reiken (veldpaardenstaart) en meer (tot 5 m moeraspaardenstaart). Hierdoor kunnen ze de droogte in goede conditie overleven. Bovendien kan elk fragment van de ondergrondse wortelstok een nieuwe plant laten groeien.
Paardestaarten produceren ook ondergrondse scheutknollen waaraan ze in het vroege voorjaar hun voedingsstoffen ontlenen. Dit alles maakt het erg moeilijk om paardenstaarten uit de tuin te verwijderen en je moet je voorbereiden op een lang en systematisch gevecht.
Vechtend paardestaart en anderen
Het is noodzakelijk om paardestaart en anderen te bestrijden begin vroeg in het voorjaar, wanneer sporenscheuten verschijnen (maart-april). Ze moeten worden verwijderd voordat ze zich verspreiden. Deze scheuten moeten worden weggegooid - ze mogen niet worden gecomposteerd, omdat ze erin zullen overleven en we zullen ze verspreiden tijdens het bemesten.
Sporenscheuten moeten worden verwijderd voordat ze zich kunnen verspreiden. Dit is een van de methoden om de groei van paardestaart te beperken.
De ontwikkeling van paardestaart wordt ook verzwakt door het systematisch verwijderen van groene scheuten, omdat ze de plant voeden. Aan de andere kant is het plukken of opgraven van de heermoes belastend en kan het tegengestelde effecten hebben dan verwacht, omdat heermoes perfect teruggroeit uit de wortelfragmenten. Als je besluit dit te doen, moet je diep graven en heel voorzichtig alle fragmenten van wortelstokken verwijderen. Ze mogen ook niet worden gecomposteerd (tenzij na grondig drogen of rotten).
Het laatste redmiddel in het bestrijden van paardestaart zijn herbiciden. Ze moeten de MCPA-stof bevatten. Dergelijke maatregelen omvatten onder meer Chwastox Trio SL of Bofix (o.a. bedoeld voor gebruik op gazons). De stoffen die in herbiciden worden aangetroffen, zijn echter niet onverschillig voor het milieu (ze vernietigen niet alleen planten, maar ook nuttige dieren, zoals bijen en regenwormen). Ze bestrijden paardestaart niet altijd onmiddellijk, meestal moet het spuiten worden herhaald.
Het schillen of afsnijden van de groene delen verzwakt de plant. Deze scheuten moeten worden gebruikt om gewassen te voeden en ongedierte te bestrijden, b.v. bladluizen.
Hoe paardestaart anders te bestrijden?
Veranderende omstandigheden in de tuin kunnen ook helpen om paardestaart kwijt te raken. Heermoes groeit het beste op vochtige plaatsen (hoewel hij goed tegen droogte kan) en op zure grond. Daarom, als het gebied nat is en we hebben zo'n mogelijkheid, is het de moeite waard om het leeg te maken.
Je kunt paardestaart op gazons bestrijden met bekalken. Dit gebeurt in het najaar (de behandeling kan in het voorjaar herhaald worden). Kalkbekalking verhoogt de pH-waarde van de grond, wat gunstig is voor het gazon, terwijl de groei van paardestaart wordt afgezwakt.
Helaas, als de paardestaart verschijnt, zijn ze dat wel in de buurt van acidofiele plantenzoals rododendrons, azalea's, magnolia's, hortensia's, heide, bosbessen en andere, we kunnen de aarde niet beperkenomdat we ook zeer schadelijk zijn voor onze planten. In dit geval kan een zwarte nonwoven agrotextiel helpen om de groei van paardestaart en ander onkruid te beperken.
Hoe paardestaart in de tuin te gebruiken?
Paardestaart is echter ook een nuttige plant die in de tuin kan worden gebruikt, zowel voor het voederen van planten als voor ongediertebestrijding. Het bevat voornamelijk silica, dat plantencellen versterkt, maar ook andere nuttige elementen, waaronder: stikstof, kalium, fosfor, ijzer en mangaan.
In tegenstelling tot medicinale toepassingen, we kunnen verschillende soorten paardestaart in de tuin gebruiken. Groene delen van planten worden gebruikt om de preparaten te bereiden - zonder ondergrondse wortelstokken en sporenoren. De heermoes die als onkruid in de tuin groeit, kan een constante bron van kunstmest en gewasbeschermingsmiddelen zijn. Tegelijkertijd zal het systematisch plukken van groene delen de heermoes verzwakken. Het gebruik van paardestaart kan een uiterst nuttige methode zijn om het uit uw tuin te verwijderen.
Voor de bereiding van paardestaartpreparaten heeft u alleen heermoes, water en een emmer nodig.
Vloeibare mest, afkooksels en paardenstaartextracten
Heermoes versterkt planten. Heermoes kan worden gebruikt om verschillende preparaten te bereiden die kunnen worden gebruikt als meststof en om plantenziekten, bladluizen en ander plantenplagen te bestrijden.
Paardestaartextract - recept en toepassing
Het gemakkelijkst te bereiden is paardestaartextract. Het is voldoende om 1 kg verse paardenstaart (of 200 g gedroogde) met 10 liter water te gieten en 12 uur te laten staan. Planten kunnen worden verpletterd. Zeef het extract na deze tijd. Het wordt onverdund gebruikt voor het spuiten tegen bladluizen, maar ook tegen schimmel.
Paardestaartafkooksel - hoe te maken en waarvoor te gebruiken
Paardestaartafkooksel wordt op een vergelijkbare manier bereid, maar vereist meer tijd. 1 kg verse paardenstaart (of 200 g gedroogde) wordt ook afgedekt met 10 l water. Het wordt een nacht gelaten en vervolgens 30 minuten gekookt op zeer laag vuur. Als het is afgekoeld, zeef je het. Het afkooksel moet na verdunning worden gebruikt in de verhouding van 1: 4 of 1: 5 (1 maatschepje afkooksel op 4 of 5 maatscheppen water).
Paardestaartafkooksel wordt voornamelijk gebruikt voor het spuiten tegen schimmelziekten zoals echte meeldauw, grijze schimmel, roest, perzikbladkrul.
Paardestaartspray werkt niet zo radicaal als chemische preparaten, dus het moet om de paar dagen gedurende ongeveer 2-3 weken worden aangebracht. Het is het beste om ze te starten zodra we de eerste symptomen van een ziekte of plaagactiviteit opmerken.
Heermoes drijfmest - recept en toepassing
Heermoes wordt ook verwerkt tot slurry, die wordt gebruikt wanneer het nog aan het gisten is of wanneer het fermentatieproces is voltooid.
Fermenterende slurry paardestaart wordt gebruikt voor het spuiten tegen plantenplagen - bladluizen, maar ook spint, schubben en cupcakes. Om zo'n slurry te bereiden, heb je 1 kg verse heermoes nodig, die wordt overgoten met 10 liter water. De container moet in de schaduw of halfschaduw worden geplaatst en een paar dagen - tot een week worden bewaard (er moeten belletjes op het oppervlak ontstaan). Deze slurry wordt als spray gebruikt, maar pas na zeer sterke verdunning - in een verhouding van 1:50 (1 maat drijfmest voor 50 maten water).
De heermoesbrij kan nog 2-3 weken worden bewaard totdat het fermentatieproces is voltooid (er verschijnt geen schuim op het oppervlak en de heermoes zal uiteenvallen). De gefermenteerde slurry geldt voor planten water geven - het versterkt planten en maakt ze beter bestand tegen schimmelziekten. Een of meerdere keren per seizoen gebruiken we drijfmest 1:5 verdund.
Paardestaartpreparaten kunnen zowel voor sier- als eetbare planten worden gebruikt.
Paardestaart voor compost
De heermoes levert ook waardevolle mineralen aan de compost. Je moet alleen voorzichtig zijn om er alleen groene delen op te plaatsen - zonder sporenscheuten en ondergrondse wortelstokken (zelfs fragmenten ervan). Je kunt de slurry die je niet hebt opgebruikt ook op de compost gieten.
Heermoes groeit gemakkelijk terug uit ondergrondse wortelstokfragmenten, dus ze moeten voorzichtig worden verwijderd. Ze mogen ook niet worden gecomposteerd.