Kalebas is een ongewone groente met interessant fruit. Wij adviseren over het kweken, verzorgen en gebruiken ervan.
Kalebas (Lagenaria sicenaria) wordt ook wel kalebas, is een plant verwant aan pompoenen en komkommers (behoort tot de kalebasfamilie). Het komt uit Azië en Afrika, wat een aantal van zijn vereisten bepaalt. Het kan echter met succes worden gekweekt in Polen. En het is de moeite waard om te doen, want de kalebas is een interessante plant. De vrucht kan worden gegetenwanneer ze niet volledig rijp zijn, maar voor verschillende doeleinden worden gebruikt.
zie foto's
De vruchten van de kalebas hebben aanvankelijk een groene schil die na verloop van tijd lichter wordt. In Polen zullen ze niet altijd volledig volgroeid zijn.
Kalebassen hebben verschillende vormen van fruit. Ze worden onder meer gebruikt als gerechten.
Kalebassen komen uit een warm klimaat. In Polen kun je ze het beste vanaf zaailingen kweken om de langste groeiperiode te garanderen.
De kalebassen zien er erg pittoresk uit.
Kalebassen hebben hoge temperaturen en vochtige grond nodig.
Het vlees van jonge kalebassen kan worden gegeten, evenals een pompoen.
Kalebassen kunnen worden gebruikt voor decoratie zonder extra behandelingen.
In Azië, Afrika en Midden- en Zuid-Amerika worden kalebassen veel gebruikt voor verschillende doeleinden. Ze zijn vaak extra versierd.
Als je de kalebas als vat etc. wilt gebruiken, moet je hem eerst drogen. Dit kan enkele weken tot enkele maanden duren.
We raden artikelen aanWe kunnen stellen dat kalebassen zijn gerechten die vanzelf groeien. Kalebassen zijn erg populair als drinkbekers voor yerba mate, maar ze kunnen ook worden gebruikt als containers voor andere vloeistoffen. Van kalebassen worden ook lampen en muziekvaten gemaakt (bijvoorbeeld maracas, sitars). Dit is mogelijk doordat de rijpe vrucht bedekt is met een harde, verhoute schil.
Kalebassen variëren in grootte (veel hangt af van de omstandigheden), maar hebben ook verschillende en soms grillige vormen. Ze kunnen lijken op flessen met een opgezwollen bodem en een getrokken bovenkant, cilindrisch, peervormig, eivormig, serpentijn of zandloperachtig van vorm. In veel landen zijn ze extra versierd, maar zelfs zonder zien ze er interessant uit en zijn ze praktisch. Wij adviseren over het kweken van uw eigen kalebassen.
Wanneer en hoe een kalebas te zaaien en te planten?
De gewone kalebas is vanwege zijn oorsprong een uitzonderlijk thermofiele plant. Daarom moet je er in het Poolse klimaat een beetje voor zorgen. Als we willen dat het fruit zo veel mogelijk rijpt en hard wordt, is dat het beste om het uit zaailingen te laten groeien. Zaden worden in april op een warme plaats gezaaid. Het is het beste om twee zaden in één pot te planten (ze zullen niet allemaal loskomen, en als dit gebeurt, verwijder dan de zwakkere zaailing; de kalebas prikt niet omdat hij delicate wortels heeft). Zorg wel voor warmte (minimaal 20ºC) en een vochtige maar niet natte ondergrond.
De zaailingen worden getransplanteerd naar een vaste plaats op zijn vroegst half mei. Het risico op vorst moet worden overwonnen, want de kalebassen kunnen ze niet verdragen en het is het beste dat de grond een beetje opwarmt. Destijds kalebassen kunnen ook direct in de grond worden geplantmaar het zal hun vegetatie verkorten en het fruit zal minder kans hebben om te rijpen.
Laten we ervoor zorgen dat de stekken voorzichtig en met zoveel mogelijk aarde worden uitgetrokken om de wortels niet te beschadigen. Ze kunnen ook in turfpotten worden gezaaid, waaruit u de zaailingen niet hoeft te verwijderen. Omdat het grote planten zijn, worden ze geplant met een onderlinge afstand van 100x80 cm.
Aandacht: Soms worden de namen "kalebas" en "decoratieve pompoen" door elkaar gebruikt op verpakkingen met zaden. Als we "echte" kalebassen willen, laten we dan letten op de Latijnse naam - Lagenaria sicenaria.
Hoe een kalebas in de tuin te laten groeien?
De kalebas is een snelgroeiende klimmer. Het is echter belangrijk om te weten dat het pas echt snel groeit als het warm is. Als de temperatuur daalt tot ongeveer 15ºC, wordt de stijging gestopt. Maar in de warme zomer kunnen de scheuten reiken van 3-4 m tot zelfs ongeveer 10 m. Ze hebben kleverige ranken waarmee ze over steunen klimmen, maar deze ze moeten worden ondersteund. Ze moeten ook sterk zijn omdat de vrucht zwaar is. Kalebassen groeien goed naast trellis, pergola's, trellises, enz., en hun hangende fruit ziet er erg pittoresk uit.
Wanneer u besluit kalebassen te laten groeien, moet u ze verstrekken vruchtbaar en humusland. In de herfst moet het worden gevoed met mest en in het voorjaar met compost. U kunt ook meercomponenten minerale meststoffen gebruiken (ze zijn speciaal voor komkommers en komkommerachtigen), zoals aanbevolen door de fabrikant.
Bovendien moet de kalebas hebben zonnige, warme en rustige plek. Deze plant heeft ook veel water nodig, dus dat heb je nodig regelmatig water geven. De grond mag echter niet nat zijn, de ondergrond moet doorlatend zijn. Voor het besproeien is het het beste om regenwater of water te gebruiken dat eerder in het vat is gegoten - het punt is om het de tijd te geven om een beetje op te warmen. Bij het water geven de bladeren en scheuten niet onnodig weken!
Het is de moeite waard om de grond te bedekken met donker agrotextiel. Hierdoor zal het substraat sneller en meer opwarmen en zal het water langzamer verdampen.
Bloei en bestuiving van de kalebas
De kalebas geeft grote witte bloemen. Er zijn aparte mannelijke en vrouwelijke bloemen. De eerste vallen vrij snel na stuifmeelproductie, terwijl de vrouwelijke vruchten vormen na bestuiving. Het is de moeite waard om te weten dat kalebasbloemen voornamelijk in de late namiddag en avond opengaan en voornamelijk worden bestoven door nachtelijke insecten. Als je merkt dat de vrucht niet stolt, kun je de bloemen zelf bestuiven met behulp van de mannelijke bloem (helmknop).
Kalebasbloemen worden bestoven door insecten die 's avonds en' s nachts werken.
Rijpen en oogsten van het fruit van de kalebas
Kalebassen hebben behoorlijk veel tijd nodig om te rijpen. Aanvankelijk heeft de vrucht een groene schil die tijdens het rijpen lichter wordt. Je kunt ook zien dat de vrucht rijp is door erop te tikken - het geluid zou steeds meer leeg moeten zijn. Bovendien wordt het oppervlak van de kalebas harder en het geheel lichter.
Pompoenen moeten zo laat mogelijk worden geoogst, maar zorg ervoor dat u dit voor de vorst doet. Ze worden samen gesneden met een deel van de stengel. Als het fruit niet volledig rijp is, is het een goed idee om het in een warme en droge ruimte te bewaren. De vruchten van de kalebas moeten ook worden gedroogd. Het wordt gedaan in luchtige en droge ruimtes (het fruit kan het beste worden opgehangen), en het hele proces duurt minstens enkele weken (veel hangt af van de variëteit en grootte).
Hoe kalebassen te gebruiken?
Gedroogde pompoenen kunnen voor verschillende doeleinden worden gebruikt. Het zijn kant-en-klare vaten die kunnen worden gebruikt voor bijvoorbeeld het drinken van yerba mate en andere dranken, maar ook als kommen, kannen, flacons, vazen, enz. Kalebaslampen zijn ook in de mode. In dit geval worden verschillende opengewerkte patronen in de schalen geboord of gesneden.
Bovendien kunnen kalebassen, ook niet volledig rijp, als decoratie worden gebruikt. Ze zien er vooral mooi uit in de herfst, in het gezelschap van decoratieve pompoenen.
Hoe eet je een kalebas?
Jonge, zachte kalebassen kunnen ook als groente worden gebruikt. Ze kunnen worden gestoofd, gebakken, gekookt, gevuld, net als een pompoen of courgette. Hun smaak is niet bijzonder uitgesproken, dus wordt het vaak als een toevoeging beschouwd, te meer omdat ze de smaken van kruiden of sauzen "accepteren". Gedroogde kalebasreepjes (kanpyo), vaak op de juiste manier gekruid of gepekeld, worden toegevoegd aan sushi en andere Japanse gerechten. Kalebas is ook populair in de keukens van Korea, Zuidoost-Azië en India.
Het vruchtvlees van de kalebas is niet calorisch, maar relatief rijk aan vitamines (waaronder vitamines uit de C- en B-groep) en mineralen (waaronder zink, kalium, magnesium en calcium).
Aandacht: zoals komkommers en courgettes kunnen kalebassen soms bitter zijn. Dit komt door de inhoud van een bepaalde verbinding, de zogenaamde komkommerachtigen. En de aanwezigheid ervan hangt op zijn beurt af van zowel de variëteit als de groeiomstandigheden (inclusief onvoldoende water). Bittere kalebassen, zoals komkommers en courgettes, mogen niet worden gegeten.