De huidige mode voor culinaire nieuwigheden heeft ons meer opengesteld voor tot nu toe onbekende smaken en groenten en fruit die niet erg populair zijn in ons land. Sommigen van hen kunnen, ondanks hun bizarre uiterlijk, behoorlijk smakelijk en waardevol zijn, en hun exotische stamboom sluit de kansen om in de tuin te groeien niet uit. Dergelijke plantaardige rariteiten zijn onder andere de eetbare okra afkomstig uit Afrika.
Galerij bekijken(9 foto's)Okra behoort tot de familie van kaasjeskruidplanten en het eetbare deel bestaat uit langwerpige, groene vruchten, die lijken op grote chilipepers. De dikke, vlezige schil die ze bedekt, is dof en licht behaard, en wanneer ze wordt afgesneden, heeft deze de vorm van een ster met romige zaden erin zichtbaar.
Hoe smaakt okra (muskus kaasjeskruid) en waarvoor gebruik je het?
Okra heeft ook een ongebruikelijke, interessante smaak, die enigszins doet denken aan sperziebonen, courgette of aubergines. Het is perfect om te koken, braden (bijv. in pannenkoekenbeslag in frituurvet), marineren en invriezen (na kort blancheren). Het smaakt heerlijk in combinatie met tomaten, knoflook, kruiden en aromatische Aziatische specerijen (bijv. curry).
De kleverige, slijmerige substantie in de okra-vrucht stelt je in staat sauzen, soepen en stoofschotels te verdikken zonder meel of griesmeel te gebruiken. We kunnen okra vooral in de oosterse keuken tegenkomen, maar niets staat ons in de weg om ermee te experimenteren en het te introduceren in onze inheemse gerechten.
Als je niet van de vette consistentie houdt, kun je proberen de okra te frituren of op smaak te brengen met citroensap tijdens het koken.Na het roosteren zijn ook de zaden van de plant eetbaar, wat een interessante vervanger kan zijn voor koffie of als toevoeging aan een salade. Ondanks zijn vreemde uiterlijk verdient okra niet alleen aandacht vanwege zijn interessante smaak, maar ook vanwege zijn speciale eigenschappen.
" Lees ook: Komkommers kweken zonder chemicaliën"
Eigenschappen van okra
Okra is een zeer caloriearme groente, omdat het veel water bevat, maar tegelijkertijd rijk is aan vezels, slijm, foliumzuur, mineralen en vitamine C. De consumptie ervan helpt bij de spijsvertering problemen, verlicht obstipatie, verlaagt cholesterol, helpt de bloedsuikerspiegel onder controle te houden en heeft een positieve invloed op de conditie van haar, huid en nagels. Helaas, hoewel okra een zeer interessante en waardevolle groente is, is het ook veeleisend, dus de mogelijkheden om het in ons land te kweken zijn vrij beperkt.
Hoe okra te kweken?
De grootste moeilijkheid is om de plant de juiste thermische omstandigheden te bieden, aangezien okra extreem thermofiel is.Om deze reden moet het seizoensgebonden (als eenjarige plant) en voornamelijk onder dekking worden gekweekt (het kan pas eind mei in de grond worden geplant en de teelt heeft alleen kans van slagen tijdens een warme, zonnige zomer) . Je moet hem ook veel ruimte geven, want onder goede omstandigheden kan hij ongeveer 1-2 meter hoog worden en sterk vertakken (indien nodig kun je enkele scheuten verwijderen).
Zoals het een Afrikaanse nieuwkomer betaamt, verwacht okra naast warmte ook veel zon, dus plant hem niet in de schaduw van hogere planten of tegen de muur van een gebouw. Bij het zaaien van de zaden van de plant moeten we er ook rekening mee houden dat ze niet goed ontkiemen en een vrij hoge temperatuur (ca. 18-20°C) nodig hebben om te ontkiemen.
De plant houdt niet van verpotten, dus je kunt de zaden het beste meteen in kleine potjes doen en samen met de kluit op een vaste plek planten. Het is het beste om vruchtbare, doorlatende, matig vochtige, parasietvrije (bijv.nematoden) en snelverwarmende grond met een neutrale of licht zure pH. Om onkruidgroei en overmatige waterverdamping te voorkomen, kan het substraat worden gemulleerd met een donker vlies.
Vruchten verschijnen na ongeveer 1,5 maand na het zaaien en ontwikkelen zich gedurende vele weken. Een goede opbrengst wordt bevorderd door systematische, opeenvolgende verzameling van peulen (wanneer ze ongeveer 7 cm lang zijn), waardoor de plant meer vruchten kan zetten. Bij het oogsten van peulen is het de moeite waard om de huid van de handen te beschermen met handschoenen, omdat de pluisjes die de schil van de groente bedekken bij sommige mensen irritatie, verbranding of jeuk van de huid kunnen veroorzaken.
