Laurier van de edele (Laurus nobilis) in de volksmond bekend als laure, kent waarschijnlijk iedereen die ooit met koken te maken heeft gehad. Dit aromatische kruid behoort tot de laurierfamilie en is inheems in de Middellandse Zee en Azië.
Het gebruik van laurierblaadjes
De karakteristieke smaak van laurier is terug te vinden in veel gerechten, zowel Pools als oosters. Verbindingen in de bladeren helpen de spijsvertering en kalmeren gas. Daarom worden gedroogde laurierblaadjes (laurierblaadjes) vooral gebruikt om koolgerechten (bijv. stoofpot en koolsoep), wild, stoofschotels, sommige soepen (bijv. zure roggesoep, pens) en azijnmarinades (bijv. champignons of komkommer) op smaak te brengen. Ze worden ook gebruikt om veel gebakken of gekookt vlees (bijvoorbeeld varkensschenkel) en vleesgelei op smaak te brengen.
Bovendien hebben laurierblaadjes een aantal antirot- en bacteriedodende eigenschappen, dus het is de moeite waard om ze toe te voegen aan marinades waarin het het vlees zal pletten. De gedroogde bladeren, bewaard in luchtdichte containers, blijven lang vers en hun aroma komt vrij tijdens het koken of bakken.
Onthoud dat de geur van laurier behoorlijk intens is, dus het is beter om deze specerij met mate te gebruiken. De bladeren worden echter niet gegeten en als ze al hun aroma aan het gerecht afgeven, kun je ze gerust weggooien. De bladeren hebben nog een andere interessante eigenschap, omdat ze voedselplagen verjagen. Laten we ze daarom in kasten plaatsen waar we voedsel bewaren.
Zonder gedroogde laurierblaadjes is het moeilijk om je veel gerechten uit de traditionele Poolse keuken voor te stellen.
Laurier - niet alleen gedroogde bladeren
Gewoonlijk worden laurierblaadjes geassocieerd met gedroogd kruid, maar we kunnen ze met succes zelf kweken en de smaken van een gedroogde en verse plant kunnen vergelijken. Zolang we de lauweren voorzien van de juiste voorwaarden, zouden ze ons niet veel problemen moeten bezorgen. De belangrijkste versiering van lauweren zijn hun elliptische, puntige, leerachtige, glanzende bladeren, die een intens groene kleur hebben.
Wist je dat je ook supergezonde gojibessen uit eigen tuin kunt hebben? Leer hoe u wolfberry kweekt die hen voorziet
In de potteelt bloeit de plant uiterst zelden, de bloemen zijn onopvallend en produceren geen zaden. Dat is onder andere zo omdat de lauweren tweehuizig zijn, dus voor de bestuiving is een tweede exemplaar nodig, met bloemen van een ander geslacht dan de door ons gekweekte. In de natuur is het nogal een struik of een kleine boom en wordt hij 8-10 m hoog, maar meestal in containers bereikt hij 1,5-2 m. We kunnen hem echter met succes snoeien, waardoor vertakkingen ontstaan en de groei wordt beperkt.
Hoe een laurier te laten groeien?
Voor de lauweren moeten we een zeer heldere en warme teeltplaats toewijzen. Ze komen uit streken waar zon en warmte overvloedig aanwezig zijn tijdens het groeiseizoen. Ze vinden het ook leuk om de bladeren regelmatig te strooien, hoewel ze zonder deze behandeling ook prima zullen zijn. Als we een zonnig en rustig balkon hebben, kunnen ze de zomer daar met succes doorbrengen, maar in de herfst moeten ze naar de kamer worden verplaatst.
Kortdurende temperatuurdalingen tot ongeveer 0 ° C kunnen de lauweren niet veel pijn doen, maar ze zullen dergelijke omstandigheden niet lang weerstaan. Laurier moet overwinteren in lichte ruimtes met een temperatuur van ca. 6-10 ° C (bijv. lichte trappen). Dan beperken we de watergif.webpt tot een minimum en stoppen we met het bemesten van de plant. In het voorjaar verhogen we de temperatuur weer, geven we vaker water en bereiden we de plant geleidelijk voor op terugkeer naar het balkon.
Laurierblaadjes hebben een intens groene kleur en zijn net zo lekker en aromatisch als de gedroogde.
Lauriertransplantatie en reproductie
Wij verplanten de lauweren om de 2-3 jaar in een vruchtbaar maar goed doorlatend substraat op basis van bladaarde, veen en zand. Laurier kunnen we vermeerderen met zaden of halfhoutige stekken. Als we van plan zijn planten te verkrijgen door te zaaien, moeten we eerst zaden kopen, omdat ze ze niet thuis zetten.
Zaden verliezen vrij snel hun levensvatbaarheid, dus zaai ze direct nadat je ze hebt gekocht. Een eenvoudiger, maar minder efficiënte methode is vermeerdering door middel van stekken. Ze worden in het voorjaar genomen en geroot in vochtig zand, bedekt met geperforeerde folie. Je moet echter geduld hebben, want het duurt lang voordat ze wortel schieten (zelfs 3 maanden).
Problemen bij het kweken van laurier
Over ziekten en plagen hoeven we ons echter geen zorgen te maken, het is namelijk best een resistente plant. Het kan echter schade oplopen door onze teeltfouten, zoals overstromingen, onvoldoende licht of overmatige koeling. Dan krijgt hij ziekten van fysiologische aard, zoals bladval of wortelrot. Een verzwakte plant kan ook worden aangevallen door schubben.
In de potteelt bloeien de lauweren zelden.