Gladiolen hebben weelderige bloemen in verschillende kleuren. Ze versieren tuinbedden en … vazen. Het is de moeite waard om ze in de tuin te planten, maar je moet weten dat ze behoorlijk veeleisend zijn.
gladiolen, vaak ook genoemd gladiolen, deze planten zijn buitengewoon mooi, maar ook veeleisend. De meeste komen uit streken met een warm of zelfs tropisch klimaat, waardoor ze niet bestand zijn tegen lage temperaturen en in ons land ze kunnen de winter niet in de grond doorbrengen.
zie foto's
Tuingladiolen zijn er in vele variëteiten, die verschillen in grootte en kleur van bloemen. Gladiolen zijn perfect voor snijbloemen - ze kunnen tot twee weken in een vaas blijven. Gladiolen hebben rustige plekken nodig, goed zonnig, maar met vochtige grond. Gladiolenbloemen zijn vaak veelkleurig - gearceerd, gevlekt, gestreept. Gladiolen stellen vrij hoge teelteisen, maar onder de juiste omstandigheden bloeien ze prachtig. Onthoud dat gladiolen onder Poolse omstandigheden niet in de grond kunnen overwinteren. Gladiolen bloeien, afhankelijk van de variëteit, van juli tot september (en zelfs oktober). Gladiolen (vooral grotere soorten) moeten worden voorzien van steunen. Ze kunnen ook tegen een huismuur of schutting worden geplant. Om te begrijpen waar de naam "gladius" vandaan komt, volstaat het om naar de bladeren te kijken (in het Latijn is een zwaard gladius - vandaar de tweede naam van deze plant, d.w.z. gladiola). Het komt voor dat fancy gekleurde gladiolen na verloop van tijd wit worden. Dit komt omdat hun kleur kunstmatig werd gestimuleerd tijdens de ontwikkeling van de bollen.
Tuingladiolen - bloemen met fantastische kleuren
Het geslacht Gladiolus heeft meer dan 150 soorten, maar de teelt omvat voornamelijk hybriden, d.w.z. tuingladiolen. Door de grote belangstelling voor hun teelt hebben veredelaars zich beziggehouden met het verkrijgen van planten met de mooiste bloemen, wat heeft geresulteerd in het ontstaan van vele aantrekkelijke variëteiten met bloemen die verrassend zijn met een verscheidenheid aan kleuren en vormen.
Onder de soorten gladiolen vinden we onder andere planten met eenkleurige bloemen (bijv. "Black Velvet", "Oscar", "Green Star", "White Prosperity"), tweekleurig en meerkleurig (bijv. " Bizar", "Princess Margaret Rose", " Dynamite "," Flevo cool ") en schaduwrijk, gestreept en gevlekt (bijvoorbeeld" Blue Frost "," Passos "," Pink Lady "," Zizane "). De bloemen kunnen ook franjes of gekartelde randen hebben, wat ze nog aantrekkelijker maakt.
Gladiool of gladiola?
Soms is er wat verwarring met de naam van de bloemen: gladiolen en gladiolen, maar beide … betekenen hetzelfde. Welnu, de Latijnse naam van deze bloemen is gladiolen - van het woord gladius, dat is een zwaard (kijk naar de lijst om de juistheid van deze naam te waarderen). We gebruiken dus namen die ofwel een gepoloniseerde Latijnse naam (gladiolen) of de vertaling ervan (gladiolen) zijn.
Tuingladiolen groot en klein
Afhankelijk van de variëteit kunnen de planten in hoogte variëren. De meest populaire zijn grote soorten grootbloemige gladiolen (ongeveer 0,7-1,5 m hoog), die voornamelijk als snijbloem worden gekweekt (de bloemen worden afgesneden wanneer de onderste bloem bijna is uitgevouwen) of worden gebruikt om perkarrangementen te maken (bovenste). vloer van een bloembed).
Maar ook lage en miniatuur soorten gladiolen (ca. 30-60 cm hoog), die worden gebruikt als borderrand of kuipplant, winnen steeds meer aan populariteit.
Veel soorten gladiolen zijn ook onderverdeeld in groepen op basis van hun bloeitijd. De vroegste bloeien na ca. 70-80 dagen na het planten, de iets latere bloeien na ca. 80-90 dagen en de nieuwste bloeien na 90-120 dagen na het planten.
Vereisten en teelt van gladiolen
Gladiolen zijn duurzame knolgewassen met zwaardvormige, brede bladeren en dikke, onvertakte, gladde scheuten. Hun weelderige, bekervormige bloemen zijn verzameld in spikes aan de bovenkant van de scheut, samengesteld uit ongeveer 10-24 bloemen (in kweekvariëteiten).
Gladiolen zijn zeer veeleisende planten, daarom verwachten ze een warme, beschutte en zonnige standplaats evenals vruchtbare, frisse, humusrijke, goed doorlatende en vochtige grond met een neutrale pH. Om hun groeiomstandigheden verder te verbeteren, moet u de grond rond de planten mulchen om vochtverlies en de ontwikkeling van onkruid te voorkomen.
Denk er bij het kweken van gladiolen ook aan om de scheuten van hoge variëteiten te binden, omdat ze onder het gewicht van de bloemen kunnen vouwen, vervormen of breken.
Indien nodig moeten bloemen ook worden beschermd tegen ziekten en plagen (gladiolen zijn vatbaar voor tal van ziekten, zoals roest, fusariose, bacteriose, harde rot) en met virus geïnfecteerde planten moeten van de plantage worden verwijderd.
Het is de moeite waard om voor de gladiolen te zorgen - ze zijn lang en hebben zware bloeiwijzen, zodat ze kunnen breken.
Gladiolen planten en bloeien
Gladiolen worden van half april tot half mei in de volle grond geplant. Afhankelijk van de variëteit bloeien ze van juli tot september. Rassen die later zijn of wat later geplant, bloeien in augustus en bloeien tot eind september of zelfs half oktober), waarna ze geleidelijk hun bladeren beginnen te drogen en zich voorbereiden op de kiemrust.
Nadat de bloei is voltooid, sterft de moederknol, waaruit de bloemscheut is ontwikkeld, en wordt zijn plaats ingenomen door 1-2 vervangende knollen en talrijke onvoorziene knollen, die worden gebruikt voor reproductie (ze produceren de eerste bloemen na ongeveer 2- 3 jaar teelt).
Zie ook: Waarom hortensia's niet bloeien - veelvoorkomende oorzaken
Wanneer en hoe gladiolen te graven?
Het uitgraven van gladiolenknollen begint ongeveer een maand na het einde van de bloei (oktober). Nadat de planten zijn opgegraven, worden de scheuten die eruit groeien tot een hoogte van ca. 5 cm boven de knol afgesneden en gedurende ongeveer een week op een warme plaats (ca. 20-24 ° C) voorgedroogd, droge en luchtige kamer. Daarna worden de resten van de scheut verwijderd en worden de knollen nog 2-3 weken gedroogd.
Na deze tijd worden de knollen eindelijk ontdaan van de overblijfselen van bladeren en wortels en worden de kleine onvoorziene knollen ervan gescheiden. De schoongemaakte knollen worden in enkele lagen in opengewerkte dozen geplaatst en tot het voorjaar bewaard in een droge, geventileerde en koele ruimte (ca. 5-8°C).