Volwassen, gezonde exemplaren van duindoorn kunnen wel zes meter hoog worden. De bossige, stijve scheuten hebben stekelige doornen in de eerste stadia van ontwikkeling. Bloemen worden geproduceerd in april, voordat ze bladeren.
Duindoorn produceert decoratieve, eetbare vruchten die oranje worden als ze rijp zijn en, interessant genoeg, het hele winterseizoen aan de struik blijven zitten, tot het begin van het nieuwe groeiseizoen.
" Duindoorn werd vroeger Russische ananas genoemd (hij werd geïmporteerd uit Rusland, waar hij gewoonlijk groeide, en de smaak van conserven leek op ananas). Een andere veel voorkomende naam voor duindoorn is oblepicha - de vruchten plakken dicht aan de twijgen."
Duindoornteelt
Duindoorn is vrij eenvoudig te kweken, na het planten heeft hij bijna geen verzorging nodig. Het wordt gekenmerkt door een hoge weerstand tegen lage temperaturen, evenals tegen drogen in de zomer. De belangrijkste eis van deze soort is zorgen voor voldoende toegang tot licht. In de schaduw, of zelfs halfschaduw, zal hij slecht of helemaal geen vrucht dragen.
Duindoorn groeit in bijna elke grondsoort, maar is het meest geschikt voor een doorlatende, zanderige ondergrond. Het verdraagt zelfs niet erg vruchtbare gronden. Bij het bemesten van duindoorn is het de moeite waard om hem fosfor en kalium te geven, omdat stikstof uit de lucht bindt.
Duindoorn is bestand tegen droogte, dankzij een zeer uitgebreid wortelgestel dat hij op droge plaatsen kan aanleggen. Hij kan echter ook op vochtigere plekken groeien, dan groeien de wortels minder goed.
Het is de moeite waard om te weten dat duindoorn bestand is tegen het zoutgeh alte van de aarde, het verdraagt ook goed stedelijke vervuiling, en daarom kan het worden gevonden als een element van stedelijk groen.Natuurlijk mogen duindoornbessen van besmette plaatsen niet worden verzameld. Het is ook verboden om fruit te plukken van in het wild groeiende struiken - duindoorn is gedeeltelijk beschermd (dit betekent dat er een vergunning nodig is om fruit te verzamelen, enz.). Je mag echter vrij fruit uit eigen tuin plukken, pas wel op voor doornen.
Wat te doen om duindoorn vrucht te laten dragen
Het komt voor dat duindoorn die in de tuin is geplant, jarenlang geen vruchten afwerpt. Dit komt door het feit dat duindoorns tweehuizig zijn - er zijn mannelijke en vrouwelijke struiken. De mannelijke struiken produceren bloemen die alleen meeldraden hebben en het stuifmeel hiervan wordt door de wind naar de stamperbloemen gedragen door de vrouwelijke struiken.
"Om fruit te vormen, is een paar duindoorns nodig, maar één mannelijke struik kan in meerdere vrouwelijke struiken vallen. Natuurlijk produceren alleen vrouwelijke duindoorns vruchten. Laten we hier op letten bij het kopen van zaailingen. Duindoorns beginnen na ongeveer 3-4 jaar vruchten af te werpen."
CC0
Duindoorn planten en snoeien
Zaailingen van duindoorn kunnen in het vroege najaar in de grond worden geplant. Tussen de struiken kun je het beste een afstand van 1-2 meter aanhouden. Jonge struiken moeten in de eerste jaren van de teelt worden bewaterd (als het droog is).
Duindoorns kunnen een haag vormen, maar ongevormd - duindoorns mogen niet worden gesnoeid (er worden alleen sanitaire sneden gemaakt en mogelijk kunnen ze worden gesnoeid als ze te groot zijn). Worteluitlopers moeten echter worden verwijderd.
Gebruik en genezende eigenschappen van duindoorn
Dankzij zijn esthetische, langdurige vruchten wordt duindoorn heel vaak gebruikt als sierplant. De scheuten verspreiden zich zeer sterk, waardoor duindoorn kan worden gebruikt om heggen te maken.
Duindoornbessen zijn eetbaar en worden gebruikt in de gastronomie en de geneeskunde. Ze zijn vrij zuur, ze kunnen worden gebruikt voor conserven, jam, desserts en als toevoeging aan visgerechten.Vitaminen in de vrucht verhogen de weerstand van het lichaam, hebben een positief effect op de teint en regenereren huidbeschadigingen.
Het eten van rijpe duindoornvruchten wordt vooral aanbevolen voor mensen die dierlijke producten vermijden. Waarom? Duindoornbessen bevatten vitamines die zeer zeldzaam zijn in plantaardige producten, zoals vitamine B12, dat meestal in vleesproducten zit.
Het is de moeite waard om te weten dat duindoornbessen een rijke bron zijn van veel werkzame stoffen. Ze omvatten onder andere: fenolverbindingen, micro-elementen, exogene aminozuren, in water oplosbare vitaminen en vetten (caroteen, vitamine E, vitamine C). Wat belangrijk is, duindoorn is een van de rijkste plantaardige bronnen van vitamine C. De bekende citroen bevat maar liefst 10 keer minder vitamine C dan duindoorn.