Pieris is een acidofiele plant. Het heeft vrij specifieke groei-eisen en voelt zich niet in elke tuin goed, daarom geeft het soms problemen. Als we echter weten hoe we ervoor moeten zorgen en onder welke voorwaarden we ervoor moeten zorgen, kan het een van de grootste attracties van de tuin worden.
De mooiste tuinplanten zijn natuurlijk rododendrons en azalea's, maar we kunnen alleen genieten van hun prachtige bloemen in het voorjaar, want de struiken zijn de rest van het jaar niet erg aantrekkelijk. Om deze reden moet het bloembed waarop ze groeien worden aangevuld met verschillende andere plantensoorten. Hierdoor krijgen we een beter en langduriger decoratief effect in onze tuin.
zie foto's
Pierisy-bloemen hebben klokvormige bloemen - meestal wit of groenachtig, maar er zijn ook variëteiten met roze en gearceerde bloemen. Perises hebben een zeer mooie groeiwijze en zijn het hele jaar door groen. Ze hebben veel variëteiten met kleurrijke bladeren. De pieris moet zure grond zijn. Daarom is het de moeite waard om ze op heide te planten, met rododendrons of skimmi. Jonge gezwellen van borsten zien er erg decoratief uit. De kleur van de stappen is afhankelijk van de variëteit. Het kan intens rood of bordeauxrood zijn, of in roze tinten. Pieris-bloemen lijken op heidebloemen wanneer ze worden vergroot. Beide planten behoren tot dezelfde familie. Pierises zijn niet volledig vorstbestendig, dus moeten ze op rustige plaatsen worden geplant, met aarde worden gemout en afgedekt voor de winter. Pierisy houdt ook niet van overstromen of drogen. Ze moeten doorlatende grond hebben.
Japanse pieris - wat is deze plant?
Een van de meest interessante zijn onder andere pierises, en de meest populaire daarvan, de Japanse pieris. Deze mooie, prachtige (ca. 2-3 m hoog) en zeer interessante struik kan met succes het gat vullen dat wordt achtergelaten door vervaagde rododendrons. Het kan ook een heide versieren voordat de heide zelf bloeit.
Pieris bloeit in het voorjaar (april-mei) maar is het hele jaar door decoratief. Het heeft een bossige, dichte groeiwijze en mooie, groenblijvende, leerachtige, lancetvormige bladeren (ook gekleurd in sommige variëteiten). Naast de bladeren is de plant ook versierd met zijn originele bloemen - wit, groenachtig of roze, met een klokvormige vorm en verzameld in bungelende, dichte trossen. Heldere, roodbruine lentegroei is ook erg karakteristiek.
Soorten pierises
Door de grote belangstelling voor de plant hebben veredelaars veel aantrekkelijke variëteiten van de soort afgeleid, waaronder:
- "Little Heath" - dwergvariëteit, groen blad met een witte rand, witte bloemen, hoogte ca. 60-100 cm,
- "Astrid" - groen blad met een brede, crème rand, witte bloemen, 1,5-2 m hoog,
- "Katsura" - donkergroene bladeren, jonge gezwellen geverfd in een intense rood-bordeauxrode kleur, langdurige kleur, lichtroze bloemen, ongeveer 1 m hoog,
- "Mountain Fire" - donkergroen blad, witte bloemen, jonge intensieve rode groei, ca. 1-1,5 m hoog,
- "Prelude" - groene bladeren, witte bloemen, zeer talrijk, ongeveer 1 m hoog,
- "Valley Rose" - groene bladeren, talrijke bloemen, lichtroze, wit aan de basis, verzameld in lange, bungelende trossen, 1,5-2 m hoog,
- "Valley Valentine" - groene bladeren, donkerrode bloemen met een witte basis, talrijk, 1-1,5 m hoog,
- 'White Rim' - lichtgroen blad met een witte rand, jonge scheuten lichtgroen met een crème rand en een roze tint, witte bloemen, circa 1 m hoog.
Jonge scheuten van vele soorten borsten zijn gekleurd in roze en roodtinten. Ze kunnen ook kleurrijke bladeren hebben - met witte of crème randen, enz.
Hoe pierisy in de tuin te groeien?
Alle pierisachtige planten zijn zeer decoratief en mooi, maar ook behoorlijk veeleisend, wat de moeite waard is om te onthouden bij het kweken. Net als veel andere acidofiele planten behoren ze tot de heidefamilie en verwachten daarom goede kwaliteit, humus, doorlatend en constant licht vochtig. zure grond.
Het substraat op basis van zure turf, met toevoeging van humus en gecomposteerde pijnboomschors, past het beste bij hen, dus de plaats voor hun teelt moet van tevoren goed worden voorbereid, een deel van de grond in het bed selecteren en het gat vullen met een speciaal substraat voor acidofiele planten.
Houd er rekening mee dat planten niet tegen droogte of natte grond kunnen, dus ze mogen niet worden geplant op hellingen waarvan het water snel wegloopt of in wetlands, waar vocht lang in de buurt van de wortels blijft.
Pierisy bloemen bloeien in april-mei. Hun bloemen zijn vrij klein, maar zeer talrijk en verzameld in dichte trossen.
Waar pierisy planten en hoe vorst te doorstaan?
Pierisy moet ook worden gekweekt in halfschaduw, warme en beschutte posities, omdat ze niet van kou en tocht houden. Een groot probleem in de teelt kan echter de slechte vorstbestendigheid van planten zijn (ca. -18ºC tot -20ºC). De struiken komen uit een warmer klimaat en kunnen daarom niet goed tegen vorst. Om deze reden worden ze het best gekweekt in warme delen van het land, geplant op beschutte en afgelegen plaatsen. In de winter is het ook de moeite waard om de struiken te bedekken met niet-geweven materiaal en de grond eromheen te mulchen met een dikke laag schors.
Omdat pieris geen bladeren afwerpt voor de winter, is het de moeite waard om ze bij een droge herfst water te geven voordat de vorst intreedt.
Met wat om pieris te planten
Als we echter alle pieris-eisen aankunnen, kunnen de planten een van onze favoriete tuinheesters worden. Ze zien er geweldig uit op bedden met rododendrons, kalmia's, heide of coniferen, maar ze zien er ook goed uit in groepen van één soort. De lagere variëteiten kunnen met succes in containers worden gekweekt en worden gebruikt om terrassen en balkons te versieren, terwijl de hogere perfect zijn als solitair bij de trap of tegen het hek.