Hyacinten zijn niet erg populair in Polen, maar ze zijn de moeite waard om op te letten. Wij adviseren u hoe u deze bloemen kweekt en wat u daarvoor nodig heeft.
Vroegbloeiende bloembollen zijn echte sterren van de tuin. Meestal zijn zij degenen die het seizoen beginnen en als een van de eersten kleur geven aan de natuur die na de winter ontwaakt. Sommigen van hen, zoals tulpen, narcissen en hyacinten, zijn ons welbekend, maar er zijn ook veel minder populaire soorten die ook aandacht verdienen.
Lees zeker: Wanneer, hoe en waarmee lente-ui bloemen bemesten
Deze omvatten onder andere de gewone hyacint, ook wel de hangende hyacint genoemd (Hyacinthoides non-scripta)die vrij zelden in tuinen voorkomt, hoewel het zeker geen gebrek aan charme heeft.
zie foto's
In de natuur groeien hyacinten in lichte bossen, daarom doen ze het goed onder loofbomen in tuinen.
In goede omstandigheden groeien hyacinten mooi. Hun bollen hoeven niet opgegraven te worden.
Hyacinten hebben vruchtbare grond nodig. Het is de moeite waard om ze te mulchen met compost, die de grond ook beschermt tegen vorst en overmatige waterverdamping.
Hyacinten worden soms verward met squills en hyacinten. Maar dit is een aparte soort.
Hyacinten zien er delicaat maar gif.webptig uit (bij inname). Hun sap kan ook de huid irriteren (bijvoorbeeld bij het plukken).
Hyacinten verdwijnen in de zomer. Daarom is het de moeite waard om ze te planten in het gezelschap van andere planten die het bed zullen vullen.
We raden artikelen aanHoe hyacinten eruit zien
Ondanks zijn nauwe verwantschap met hyacinten, lijkt zijn gewoonte eerder op delicate squillies dan op gepofte hyacinten. De delicate, kleine, saffierblauwe, slanke, klokvormige bloemen zijn verzameld op een stengel in losse, eenzijdige trossen, die lijken op kleine, hangende bellen. Kenmerkend voor de bloemen zijn de sterk naar buiten gekrulde toppen van de bloembladen. Intense blauwe bloemen contrasteren prachtig met het groen van smalle, afgeplatte, glanzende bladeren verzameld in losse bosjes boven de grond. Hyacinten bloeien eind april en mei.
Blauwe velden met hyacinten
Ondanks zijn bescheiden uiterlijk en kleine formaat (hoogte ca. 20-30 cm), doet de gewone hyacint echter niet onder voor zijn meer magnifieke neef in de kracht van zijn aroma, omdat de geur van zijn bloemen echt expressief en intens is.
De gewone hyacint is een overblijvende uienplant uit West-Europa (o.a. Nederland, België, Engeland), en met name van de Britse eilanden, waar hij vaak in de natuur voorkomt (in heldere bossen, open plekken, in struiken), waar hij zich vormt in lente grote, prachtige velden (de Engelse naam voor hyacinten is hyacinten).
Hoe hyacinten te kweken
Het kweken van hyacint in Polen is ook niet moeilijk, hoewel het vanwege de matige vorstbestendigheid van de plant (ongeveer -15 / 18 ° C) eerder beperkt is tot de warmere streken van het land.
Gewone hyacint is een plant van lichte bossen, daarom verwacht hij in de teelt een beschutte, halfschaduwrijke standplaats en vruchtbare, humus, constant licht vochtige grond, rijk aan voedingsstoffen en organisch materiaal, bij voorkeur met een neutrale of lichtzure pH.
De plant is gevoelig voor droogte, dus tijdens een regenloze lente kan irrigatie nodig zijn. Ze zal ook erg dankbaar zijn voor een laag compostmulch. Een dergelijke mulch voorziet hem niet alleen van voedingsstoffen en waardevolle organische stof, maar voorkomt ook overmatige uitdroging van het substraat en beschermt de bollen tegen de kou in de winter.
Wanneer en hoe hyacinten planten?
Hyacintbollen worden in de herfst (september-oktober) in de grond geplant en op een diepte van ongeveer 7-8 cm in de grond gezet. Ook is het goed voor de plant om direct de doelplaats te kiezen, omdat deze vele jaren op één plek kan blijven staan. In de juiste positie kan het zich ook perfect verspreiden en uitbreiden, waardoor in de loop van de tijd prachtige velden ontstaan, daarom heeft het veel ruimte nodig.
Waar hyacinten mee te planten?
We moeten ook onthouden dat de hyacintboom, net als veel andere voorjaarsbollen, in het voorjaar slechts een korte tijd decoratief blijft, dan verdwijnt hij uit het bloembed en gaat hij in de staat van zomerrust. Daarom mag hij geen centrale plaats in de tuin innemen.
Het zal echter perfect zijn als kreupelhout onder niet erg dichte bomen of struiken, waar het goed zal mengen met andere uienbloemen met vergelijkbare vereisten (bijvoorbeeld sneeuwklokjes, eekhoorns, hondje, ontbijt). Vanwege de losse groeiwijze en het delicate uiterlijk is het perfect voor naturalistische, landelijke en bostuinen. De heerlijk geurende bloemen zijn ook geschikt om te snijden en voor op een vaas.
Let op: Hyacint is een gif.webptige plant
Bij het plukken en kweken van hyacinten moeten we echter voorzichtig zijn, omdat de hele plant gif.webptig is voor zowel mens als dier, dus het is het beste om de bloemen met handschoenen te plukken en ze uit de buurt van kinderen te houden. Hoewel de glycosiden in de weefsels pas schadelijk zijn voor de gezondheid na accidentele inname, kan het sap van de plant ook huidirritatie veroorzaken bij mensen die bijzonder gevoelig zijn of vatbaar zijn voor allergieën.
Andere soorten hyacinten
Het is ook de moeite waard om te weten dat naast de meest populaire hyacint, zijn naaste neef, de Spaanse hyacint, ook in de tuinen te vinden is, een iets prachtigere plant (ongeveer 30-50 cm hoog) en variëteiten heeft met witte of roze bloemen. Kruisingen van deze planten zijn ook erg populair (ze komen van nature voor, Hyacinthoides × massartiana).